పద్యాలు.. 2

 ప్రేమయెంత మధురం.. పద్య కావ్యం..(106to 120)

రచన.. మల్లాప్రగడ రామకృష్ణ, Rtd. Accounts officer, pranjali prabha 

ఉ.సాకుమనే మనస్సుయిది సామ్యత కూర్పుగ చెప్పగల్గుటే 

 మోకునుబట్టి లాగుగతి మోపిడి ఇష్టము సర్వమవ్వుటే 

 సాకునువిన్న బుద్ధిగతి సాకుశుభమ్మగు మంచి చేయుటే 

 రాకుము పోకుమాయనిన రాసిని బట్టియు పార్వతీపతీ 

శా..ఏవేవీ వెనకంగరావు సమయం యేదైన సంసారమున్ 

నీవే నాదనకు క్షణాలు కదిలే నీడల్లె జీవమ్ముగన్ 

నా వల్లే కదిలేను జీవి గమనం నాణ్యత్వ ధర్మమ్ముగన్ 

 సేవా సత్యము గాను కాలముననే శీఘ్రమ్ము విశ్వేశ్వరా 

పం..అనాదినుండివిత్తుబట్టి చెట్టు పెర్గుటేనులే 

ధనమ్ముయేతృణమ్ముగాను దాతలక్ష్యమేనులే 

మనమ్ముయేవిరక్తిగాను భార్య యున్నలేదులే 

క్షణమ్ముజీవితమ్ముగాను క్షామ నిస్పృహమ్ముగా

సహాయ సేవకన్న అమ్మ సాధనే మనస్సురా 

ప్రహాస మేమిటన్న అమ్మ ప్రాభవం నిజమ్ము రా 

విహార లక్ష్యమైన అమ్మ విశ్వమై నిరీక్ష రా 

మహా బలమ్ముగానుఅమ్మ మార్గమే జయమ్మురా

 సమాన హక్కు పొందుటందు సర్దుబాటు దేనికీ 

నిమీల కన్ను వీడినువ్వు నిర్ణయంబు దేనికీ 

ప్రమోద గీతమాలపించి పాడుకుంటు సాగరా!

ప్రమాద మేమి పొంచియున్న బాతలించ బోకురా!

చం.మిడి మిడి జ్ఞాన సంపదకె మేటిని నేనని గద్దె నెక్కుచున్

తడ బడి చిక్కులో బడిన తల్లడ మెంతయు తప్ప దయ్య యా

చిడిముడి పాటు నీ బ్రతుకు చీకటి జేయును లోక మెంతయున్

గడుసరి దౌటెఱుంగ దగు కాలమహత్వముచూడు యీశ్వరా 

ఎవ్వరు లేరు లేరనుత యేలను యెoచుట నీదు ధైర్యమే

సవ్వడి వేచియున్నను యశస్సుసహాయము నీదు శక్తిగా

యవ్వనిచే జనించువిధి యైక్యము చూపుట నీదు భూక్తియే

నవ్వని యేడ్వనీ గతిగ నాటక రంగము యీశ్వరా..

గమనంమై విధిగాసహాయ గతి భవ్యమ్మై కృతఘ్నా రవీ

సమయంమై బహు దివ్య తత్త్వమగు సంతృప్తీ హిమఘ్నా రవీ

తమకంమోహము బాపి నిస్సతయు తీర్చేభాగ్య మేలే రవీ

మము కాపాడుట సేవ దిక్కగుట మార్తాండైన మృత్యుం. జయా..

తెల్పెను బ్రహ్మ రాతగను శిక్షణ కష్టము తొల్గిపోవగన్ 

మల్పులు డబ్బునుండిమది మంగళమేయగు దాహ తృప్తిగన్ 

వేల్పులు తీర్పుగా తెలప విద్యలు నిత్యము సత్యమే యగున్

గాల్పులు హృద్యమేయగుట గాయపుగమ్యము నాదు యీశ్వరా

దీనుల వెంట రక్షణయు దివ్య సహాయము చేయు దైవమై 

మానస బుద్ధి మార్చగల మంగళ దూతగ నిత్య మానమై 

ఆనతి నీదు శక్తి దయ యాకలి తీర్చెడి సత్య మార్గమై 

కానగలేని జీవమగు కామ్యము నేర్పుము మాకు యీశ్వరా

ప్రతి మలుపే విధానమగు ప్రేమ ఉషస్సుయె దివ్య మార్గమై 

ప్రతి హృదయం సహాయమగ ప్రేమ మనస్సుగ తోడు నిత్యమై

ప్రతి ఉదయం సమానమగు ప్రీతి వయస్సుగ నీడ సత్యమై

ప్రతి పయనమ్ము బంధము ప్రాభవ మేనగు సత్య మీశ్వరా

చం.రయమునసేవ జేసితిని ,రాకయు పోకయు సవ్య మార్గమున్ 

భయమునుతోడు నీడగను, బంధము బాధలుతీర్చ టేగతిన్ 

మయ పలుకే మనోమయము మానని లక్ష్యము ధర్మమూర్తిపై

దయవిడి మానసమ్ముననె,దారిని జూపుము విశ్వ నాధగన్.

శా..అన్నప్రాశగణాధివిఘ్న పతిగా  యానంద భాగ్యమ్ముగన్ 

కన్నా పాశముగా మనస్సు కలిపే యాయన్న పూర్ణమ్ముగన్ 

మూన్నాళ్ళా సహనమ్ముగాను తెలిపే ముక్కోటి  వేదమ్ముగన్ 

అన్నాయీశ్వర లీల మేను వెలుగై యైశ్వర్య సంతృప్తిగా 

ఉ.మౌనపు ముంగురుల్ చెదరి మాదిరి ఎఱ్ఱన కళ్ళు భీతిగన్ 

ధ్యానము నందు కుంకుమలు దారిగ జారగ తీక్షనమ్ముగన్ 

మానస చూపులే శివుడు మంగళ పార్వతి దివ్య రూపమున్ 

ప్రాణమదీయ భావమగు పార్వతి శంకర దివ్య నాట్యమున్

ఉ.ఏమని చెప్పెదా మనసు యెంతయు హాయిగ తూలిపోవగన్

ఆమని పిల్పులే జయముగా మది తీరును సాగి పోవగన్

కాముని నీడలో బతుకు గా కదిలేను లె సంతసమ్ముగన్

ప్రేమమనస్సుతో కలసి ప్రీతిగ పార్వతి విశ్వ నాదగన్.

విస్మయ భావమే గనుట,వీధి సహాయము వర్గమాయలే!

భస్మము చేయ బుద్ధిగను బాధ్యత చూపుట కొంత వింత మం

దస్మిత లక్ష్యమే యగుట, దాసులమేయన, రక్ష చేయుటే 

రస్మయమైన ఆశలగు,రాజిలు గొప్పలుగాను యీశ్వరా 

బద్ధ కమ్మున జీవి యున్నను బంధ మార్పులు తప్పదున్ 

ముద్దు మోమున లేక యుండిన ముప్పు నిత్యము తప్పదున్ 

బుద్ధి గాతెలివైన రీతిన చుర్కు గుండిన మెప్పుగన్ 

శిద్ది పొందెడి విద్యనున్నను శిక్షణేగతి తప్పదున్ 

అద్దమల్లెను చూపగల్గుట ఆత్రమున్నను కష్టమున్ యీశ్వరా

శా..దూరందూరమనేటిబుద్ధి సూత్రమ్ము మాత్రమ్ము గా 

భారంభారమనేమనస్సుక్రమమై బంధవ్య బంధామ్ము గా 

వైరం వైరమనేటి యుక్తి సమయం వైరుప్య ప్రేమమ్ము గా 

బేరం బేరమనేటిరక్తి విదితం బిక్షమ్ము జీవమ్ము గా 

వందన సేవలే యగుట వాకిట తీపిగ మాటలేళుటా 

అందరి లక్ష్మిగా బ్రతుకు ఆశ్రిత  శోభల పర్వమేయగున్ 

గంధము లద్దియే జయము గానులె రక్షయు బంధ మేర్పడెన్ 

బంధనమేయనే వనిత బాధ్యత  భయ్యము బాప గల్గుటన్ 

ఉ..భానుని లీలలే గనుమ బాసగ నుండుట సత్యమేయగున్ 

కానుక వేడిగాలిగను కాచుచు నుండుట నిత్య కాంతిగన్ 

దీనత సత్కళా భవము దివ్వెగ మార్చును శోభ పెంచుటన్ 

మానస వీణగా గదులు మార్గమయమ్మగు సూర్య కాంతిగన్

శా.జోజోజోల యశోదమోద కరుణా గోపాల లీలేలుగన్ 

 జోజో దుష్టవిహంత కళలే శూరన్వయార్ధమ్ముగన్ 

 జోజోజో వసుదేవలీల కథలే పూజ్యమ్ము విశ్వమ్ముగన్ 

 జోజో చోరుడుగానుకృష్ణ మయమై  దివ్యాత్మ రాజాత్మజా

ఉ.లోపల ఎక్కడో మునిగె లోలక మాయలు కోప భూతిగన్

చూపులు మారిపోగలుగు సూత్రమనోభవ సూక్తి బుద్ధిగన్

జ్ఞాపక చుక్కలే కలలు జ్ఞప్తిగ వచ్చుచు శాంతి లేకయున్

తాపము రోషమై జపము కాలము నెంచక వేదనమ్ముగన్ 

చం.జననికి, జన్మభూమికిని, సాటిగ వచ్చునదేదిలేదు,లే

దనుచు వచించె రాముడు!మహాత్ముడ! నీవటులే వచింపుచున్

మననము జేసినావు మహి మాన్వితమౌ కృతి నింటిగెల్పులో

వినుత సమర్ధతే !సుజన వేత్తగ నిన్ నుతియింతు నిత్యమై 

ఉ.మార్పుగ పౌరుషమ్ము మహి మాన్యత చెందుట మంచి కోరుటే 

ఓర్పుగనున్నచో కళలు ఓటమి చూడక సత్య వాక్కులే

నేర్పుగ చక్కబర్చగల నీతులు బోధన సర్వ వేళలే 

తీర్పులు కత్తి సామయిన తిష్టనిదానము ధర్మ మార్గమున్ 

ఉ.ముష్టికి పోయిపుత్తడిని ముఖ్యము దానము శ్రేష్ఠమేయనెన్ 

తిష్టను వేసి గొప్పకళ తిప్పల పాఠము నచ్చచెప్పగన్ 

నిష్టతొ నున్నమార్గములు నీడల మోసము వెంబడించుటన్ 

శిష్టము మార్చ లేనియడ చింతలు వచ్చియు కష్టనష్టమున్

మాటలు కొట్టినట్లుగను మానస వంచన కొత్తదారులై 

మాటల వింతపోకడలు మాయల మాదిరి రాజకీయమై 

మాటలు తక్కువన్నను విమానము వేగము వల్లె గుచ్చుటౌ 

మాటల మంత్రతంత్రములు మంచికి చెడ్డకు వాడుకేయగున్

ఉ.సంపదలెన్నియున్నను శాంతిని కూర్చక సంఘముందు మో 

దింపుచు నాది నాదానుచును రెప్పల మాదిరి తెల్పుచుండ న

త్సంపద తొల్గినా గతులు తప్పుల మోసము తెల్సుకున్న యా 

సంపద పోయిచేయపని సన్నుతి లేకయు వీధి పాలుగన్

శా..దేహంపై మనకేల మోహమనసే ధీరత్వ మాయావిధిన్ 

స్నేహంపై యనుమానమేల విధిగా స్వేచ్చాప్రమాణత్వమున్ 

మోహంపై మితిమీరినా పలుకుయే మౌనమ్ము దాహమ్ముగన్ 

ద్రోహంమ్మే నిజజీవితాన భయమై దౌర్బల్య జీవమ్ముగన్

ఉ.ఎక్కడ నేర్పు వోర్పుకళ ఎల్లలు చేరెడి విద్య వెళ్లువే

అక్కడ గొప్ప నీడకళ ఆశ్రిత పుత్తడి సర్వ వేళ లై

ఎక్కడ కష్ట నష్టకళ సేవల ధర్మము నిత్య భత్యమై 

అక్కడ సంతసమ్ముకళ ఆనతిసౌఖ్యము పార్వతీపతీ

136.ఉ.శైవగణాదిభక్తవర, శాంతిని గూర్చెడి పార్వతీపతీ 

భావజ పూజ్యమే యగుట,బాంధవ బంధము సేయు భక్తిగా

తావకభాగ్యదర్శనసుధామధురమ్మగు ధర్మ చింతనే 

పావన మార్గమే యగుట ప్రార్ధన నిత్యము విశ్వ నాదగన్.

మ.గృహమేనుస్వర్గమౌ సహాయమది గ్రాహ్యమేను విద్యా సాధ్యా విదీ 

సహనమ్మే సహవీర్యమౌకళలు సామర్ధ్యమ్ము గానే సుధీ

అహమేసర్వ సహాయమేవినయ ఆకాంక్షాసమమ్మే మదీ 

దహనమ్మేస్థితి కాలనిర్ణయము దాంపత్యమ్ము విశ్వేశ్వరా

మ.మనలో ప్రశ్నలు యున్నచో భయము  మాధుర్యమ్ము గాంచన్ సహా 

క్షనమే విద్యలు యున్నచో జయము క్షామమ్మేను నిత్యం సహా

ధనమేనిత్యము సత్యమేచలన దాహత్వమ్ము గానే సహా 

తృణమేసాధనశోధనయగుట తుప్తీవిద్య విశ్వేశ్వరా

ఉ..కాలము నీది సేవగను కార్యస మర్ధత నిత్య సత్య జం 

డా లయ లేలుకావ్యమగు డాంబిక బుద్దియు విశ్వ మందు జం 

త్రాలము రాజకీయమగు రాకయు పోకయు నేస్త వాక్కు జం 

లాలన నిశ్చలమ్ము కథ లాహిరి యవ్వుట బిక్ష పాత్ర జం 

కీలక తల్లి తండ్రికథ గీతయు భక్తియు పార్వతీ పతీ

శా.చెప్పేదేవ్వరుచూచు వారు ఎవరో చింతేల మీకేను పో 

దప్పో ఒప్పగుటే సహాయముగనే ధ్యానమ్ము ధర్మమ్ము పో 

నిప్పోయిప్పటికేచరిత్ర తలపే నిత్యమ్ము నీడేను పో 

యెప్పా పాఠ్యమగా విధీబలముగా యేర్పాట్లు సర్వమ్ము పో 

ముప్పొద్దుస్వయమై యనంత సుఖమే ముఖ్యమ్ము విశ్వేశ్వరా

ఉ.దాగిన మానవత్వమగు దాతగ ధర్మము నిత్యసత్యమున్ 

వాగిన ధీరతత్త్వమగు వాక్కు సమర్ధత బట్టి సత్యమున్ 

మాగిన పండుగారుచియు మానగుణమ్మగు విద్యసత్యమున్ 

కాగిన నీరుచల్లబడు కాలనిజమ్ముయు సత్య మీశ్వరా 

ఉ.సాకుమనే మనస్సుయిది సామ్యత కూర్పుగ చెప్పగల్గుటే 

 మోకునుబట్టి లాగుగతి మోపిడి ఇష్టము సర్వమవ్వుటే 

 సాకునువిన్న బుద్ధిగతి సాకుశుభమ్మగు మంచి చేయుటే 

 రాకుము పోకుమాయనిన రాసిని బట్టియు పార్వతీపతీ

విశ్వవిజేతవై మనసు విద్యకు నాందివి నిర్మలాత్మవీ 

విశ్వమయమ్ముగా హృదయి గీతను తెల్పిన హృద్య నేత్రవీ 

విశ్వ దపమ్ముగా కళలు విజ్ఞత పెంచెడి లోకరక్షవీ 

విశ్వ మహాత్ముడై విజయ మిచ్చెమనస్సుగు పార్వతీపతీ 

ఉ.మంచిని నమ్మినా జయము మానశికమ్మగు దేహసత్యమై 

వంచన లేని మార్గమగు వాక్కుల నిత్యము దాహతత్త్వమై 

సంచితభావమే విజయ సాధ్యమనోమయ దేశలక్ష్యమై

నెంచలె కున్న భార్యదయ నిత్యము సేవలు శాంతి కోసమై

పెంచిన తల్లితండ్రి గురువు విద్యల నేస్తము వేంకటేశ్వరా

మ.జననమ్మేకలి మాయ చేరుతయు జాడ్యOమౌను సర్వమ్ముగన్ 

మననమ్మేబతుకాయె దారిగను మంత్రంమౌను సమ్మోహమున్ 

ధనమేలే విధి యాటగాపరుగు ధర్మమ్మేను సత్యమ్ముగన్ 

ఋణమేలేమది మార్పువోర్పగుట రుద్రత్వమ్ము జీవమ్ముగన్ 

క్షణమేవోర్పు మదీయమార్పులగు క్షణ్తవ్యం క్షమా యీశ్వరా

ఉ..చల్లని చూపు లై జనని చక్కని రూపము పల్కు శోభలై 

కల్లము జూపకే హితము కాపుగ గమ్యము చూపు శోభలై 

వెల్లువ వల్లనే వరము విజ్ఞత నేర్పుచు విశ్వ శోభలై

జల్లుల సంపదే కళలు జాగృతి లక్ష్మివి సంత సమ్ముగన్

ఉ..ఊహల కొద్ది డుర్వి సుజనుండు సజీవము యేలవిద్యగన్ 

ద్రోహపు బుద్ధి దుష్టుడుగ దోపిడి జీవము యేల విద్యగన్ 

దేహపు శుద్ధిమొందగను తేజమనస్సగు యేల విద్యగన్ 

స్నేహము సిద్ధిపొందగల స్వేచ్ఛయు జీవము యేల విద్యగన్

ఉ..చేతిని జార్చ నంత కథ చేరువ సౌఖ్యము సమ్మతమ్మున్ 

నాతిని నమ్మి నంత కథ నాట్యపు నీడయు కాల మాయగన్ 

ఖ్యాతికి నోరుజార్చినను గాయము ఖర్మను బట్టియే యగున్ 

జాతికి సేవచేసినను జాడ్య మనే కథ సర్వ మందునన్

చం.గుణముయె గొప్ప గౌరవము గుట్టుగ పట్టుగ జీవయాత్రగన్ 

ధనముయె బత్కు గా విలువ దానము బట్టియు సేవలందునన్ 

ఋణముయు తల్లి తండ్రులకు రొక్కము తీర్చిన శాంతి జీవమున్ 

ప్రణతియు సర్వమై సహజ ప్రాభవ లక్ష్యము ప్రేమనందునన్

శా..నానోటే పలుకేను నవ్వు నవవిన్యాసమ్ము గా నాట్యమున్ 

ఈనాడే కలిసాము సమ్మతిగనే యిష్టమ్ము సౌఖ్యమ్ముగన్ 

మానమ్మే కలిపాము సేవ భవమై మార్గమ్ము సంతోషమున్ 

ప్రాణమ్మే ఒకటై జయమ్ము కొరకే ప్రాబల్య బంధమ్ముగన్

ఈ నీ జీవనమే ప్రతిజ్ఞ గమనమ్మే సేవధర్మమ్ముగన్ 

ఈ నీ తత్వమయమ్ముగాను దపమే యిచ్ఛాను సారమ్ముగన్ 

ఈ నీ లక్ష్యముగాను ధర్మ పయనమ్మే సత్య రూపమ్ముగన్

ఈ నీ దేహముగానుదేశసుఖమైయీ స్ఫూర్తి పార్వతీపతీ

మత్త బృంగి.. యతి.11

నవ్వుచున్నను నమ్మకమ్మగు నాణ్యతగ వచయించుటే 

నవ్వువెన్నెల సమ్మతమ్మగు నాట్యమగు ననుకూలతే 

నవ్వువాకిట సర్వులేయగు నాదమయిగను కాచెదా 

నవ్వు వేళలు శక్తిమీరగ వార్తనిజమగు యీశ్వరా

ఉ.లీలలు జూపువారులును, యీశ్వర భక్తసరాగమే శివే 

వాలుగతల్లితండ్రులను పట్టుగచెర్చు కటారులున్ శివే 

ఫాలవిలోచనాగ్నికణభస్ములజేయుము సర్వమంగళా 

లోలుపులై జనించిరిట లోకవిఘాతక పార్వతీ పతీ

ఉ.మార్పుయెనిత్యమేసహజసంపదమాదిరి జీవితమ్మునన్ 

నేర్పుయె సర్వమే సహజ నీడల వెల్లువ సంపదే యగన్ 

కూర్పు వివేకమే సహజ కూడలి వాక్కుల విశ్వవాంఛగన్ 

ఓర్పుయె జీవనమ్మగుట ఓటమి గెల్పుయు పార్వతీపతీ 

ఉ.భీతిమనస్సుజేయు చలివేషమువేయుచుజోడులాట భా

గోతములాడెవారిగని, కోరికదీర గృహమ్మునందె, ప్ర     

ఖ్యాతి సమర్ధపాత్రల, మనోమయరాగముతోడగూడి, సం

ప్రీతి నటించినావయ!వివేక వినోదముగూర్ప యీశ్వరా !!

ఉ.రొక్కపు చుక్కవైనవని రంపపు పోటుకు చిక్కుటేలనన్

మొక్కిన వారి సేవలను మోక్షమునివ్వక చూపులేలనన్

నక్కర జూపుతో నిజమ నానుడి తెల్పక నాట్యమేలనన్

నిక్కపు మాటలే నిలుచు నిర్మల మనస్సు పార్వతీపతీ

శా. కాశీ కావడి యాత్రగాను బతుకే కాలమ్ము నిస్వార్ధమున్ 

రాశీభూతహితమ్ము హిందు మనసే రాగమ్ము తత్త్వమ్ముగన్ 

ఈశానేస్వరుడేను తోడుగదయే యి చ్ఛా శివానందగన్ 

ఆశీస్సుల్లగునందజేయు కళగా రానందవిశ్వేశ్వరా

ఉ.మాటల మూటలేలకథమానస దృశ్యముమూట ముల్లెలా 

వాటము జారితే సహజ వాక్కువిహారము మిధ్యయేయగున్ 

బాటల సాగునేమొ మది బానిస యాటలు ఆకశమ్ముణన్ 

కోటలు బీటబారుటయు కోర్కెల మాదిరి పార్వతీపతీ

మ.కో.నాది నీదను నీది నాదను నాను డేగతి నీడగా

ఏది నీదియు కష్ట మున్నను ఏల చెప్పద ధీటుగా

చేదు తీపియు నమ్మకమ్మగుటే విచిత్రము ఆశగా

కాదు వద్దన బేధ బుద్దియు కాని దౌనుట యీశ్వరా 

ఆశయుండుట జీవితానికి ఆశయమ్మగు నిత్యమై 

పాశ ముండిన కోరికుండిన పాకమేమతి నిత్యమై 

రాసిరాయక చెప్పిచెప్పక రాశికెక్కుత నిత్యమై 

వాసికెక్కిన నీతి మాటలు వాక్కులేయగు యీశ్వరా 

మ.కో.ఒక్కటేగతి లక్ష్యముంచియు ఓర్పుచూపుము శాంతికై

మక్కు వే మతి ధైర్య ముంచియు మంచి చేయుట ధర్మ మై

చక్క నైనిది ఎంచ గల్గియు చాక చక్యము సత్యమై

గుక్క తిప్పని జీవితమ్మగు గుర్తు చేయుట యీశ్వరా .

ఉ.చక్కని మార్గమే తెలుప చల్లని మాటలు నావి నమ్ము మా 

పెక్కుగ నెంచ లేను మది ప్రేమను పంచుట కాలమేసుమా 

దక్కెను నీలకంఠ విధి దాశ్యము మార్చగ శక్తి నివ్వుమా 

మక్కువతో విభూతి కథ మంచిని నెంచియు తెల్పయీ శ్వారా

చం.నొకవనితాగ మానమునుదోచెడి దుర్ఘటనమానుషమ్ముగన్ 

మకతిక ఘోరమేయిదియు మానస వేటయుకామబుద్ధిగన్ 

సకలము హర్షమేయగుట సాధన శోధన ధర్మమేయగున్ 

కకవిక కాలమేయిదియు కామము వైపున పార్వతీపతీ 

చం. సముచిత లక్ష్యమై నిధియు సాధ్య మనేది యశస్సు కాలమున్ 

సముఖత భావమే మదియు సాక్షి సమర్ధతగాను సర్వమున్ 

భ్రమ ఘటియించె బ్రహ్మ కలు ద్రావెనొ యంచు దలంచిరెల్లరున్

సమరము తప్పదేమనకు  సత్యపు వాక్కులు పార్వతీపతీ

ఉ.కాయము రమ్య పుష్పముగు కాగల కార్యము చేయ నెంచగన్ 

ధ్యేయము నిత్య వాక్కగుట ధ్యేయము శాంతికి సంపదే యగన్ 

న్యాయము సేయఁ బోకుమిక  న్యాయము సేయుము దైవ సాక్షిగా

గాయము యున్న దైవదయ కాలము బట్టియు పార్వతీపతీ

ఉ.విశ్వవిజేతగానయిన విశ్వము గుర్వుయు తల్లి తండ్రియున్ 

విశ్వమయమ్మగు తేజముయె విద్య జయమ్మగుటే క్షణాలలో 

నశ్వర మైనదే తనువు నాట్యమనోహర ప్రేమపోందుకన్ 

విశ్వజగత్ నందు నిజ విస్మయ భావము పార్వతీపతీ

అమ్మవునీవని నాన్ననునేనని ఆశ్రిత తోడని నిత్యమై 

కమ్మని మాటను తెల్పెద నీకును కాలము నేర్పిన కావ్యమై 

 సమ్మెట పోటుల జీవితమేయగు సాధన లక్ష్యము సత్యమై 

నమ్మక మేమది సంఘము యేవిధి నాణ్యత యేస్థితి యీశ్వరా

168..రచనా..నిజభయసజగ.. యతి 13

పలుకులమాయ భయ్యముగనౌనే పదమానసమ్ముయే 

 పిలుపుల సూపు నెయ్యముగ నౌనే పెనుముప్పుగామదీ 

 కొలువులు కూడియున్నను మనస్సే కొర కోర్కెలే విధీ 

 తలపలు పండగాను సతి కోర్కే తపమోను యీశ్వరా

169.శా.భత్యమ్మే విధి పొంద రూప మయమే జ్ఞానమ్ము నిత్యమ్ముగన్ 

సత్యాధర్మము పొంద గల్గు మహిమే సంతృప్తి ప్రేమమ్ముగన్ 

నిత్యా తత్వముగాను మోక్ష గనుటే నిర్మాణ ప్రావీణ్యమున్ 

ముత్యమ్మల్లెను మెర్పు రూప మగుటే ముఖ్యమ్ము విశ్వేశ్వరీ

170.శా.శ్రీదేవీ సమయమ్మునే సుఖమై శ్రీవిద్య సంతృప్తిగన్ 

శ్రీదేవీ దయహృద్యమే సుఖమై శ్రీరక్ష సౌభాగ్యమున్ 

శ్రీదేవీ సహనమ్మె తృప్తి సుఖమై శ్రీదివ్య సర్వాంతమున్ 

శ్రీదేవీ జయమౌను శుద్ధి సుఖమై శ్రీలక్ష్య విశేశ్వరీ

171.శా.అగ్నీ ఆహుతి మోహ సంపద ఆనందమ్ము పుట్టేటి చి

చ్చాగ్నీ హృధ్యముచేరి మండెడియోచమ్మేను కార్చిచ్చు చి

చ్చా గ్నీయార్పక ఆజ్యమేయగుసౌజన్యమ్ము  చేష్టేను పె

ట్టాగ్నీకన్నను కోపతాపముగ త 

త్భావమ్ము విశేశ్వరా

172.శా.సంతోషాలనువాయిదాయనకయే సంతృప్తి తెల్పేనులే 

పంతాలన్నియుమార్చిసేవలుగనే పాఠ్యమ్ము గమ్యమ్ములే 

సంతానమ్ముగనేసమర్ధతగనే సామర్ధ్య సంసారిగన్ 

వింతావేషముగాను సత్యముగనే విశ్వమ్ము విశ్వేశ్వరా

173.ఉ.వృద్దమనస్సుగా కళలు విశ్వము నందున విద్య సంపదన్ 

వృద్ధుల హృధ్యమందు దయ విశ్రుత వాక్కుల సంతసమ్ముగన్ 

వృద్ధుల యుక్తిశక్తి కళ విద్యల నేర్పులు సంభవించుటన్ 

కృద్ధము నొందకే కధలు రోచిత నీడలు పార్వతీపతీ

174.ఉ.స్నేహమనేదిదీపకళ క్షేమముకోరుట గొప్పమేలుగన్ 

మోహమనేదివిశ్వమయ మౌనము బాష్యము మాయవెల్గుగన్ 

దాహమనేది సర్వమయదారిగ యాస్తియు సవ్యశోభగన్ 

దేహమనేది తృప్తిపడు దీప్తిసుఖంమగు దీక్షయీశ్వరా

175.మ.పలుకేపుత్తడిగాసహాయమగు ప్రావీణ్యమ్ము సేవాగతీ 

పలువిద్యాకళ పట్టణమ్మున సపాఠ్యమ్మేను విద్యాసుధీ 

తులువైనాకథ మంత్రతంత్రమయ సూత్రమ్మేను కార్యా మతీ 

తెలివైనా మనసైనవేదమగు దీక్షా స ర్వమౌయీశ్వరా

176.ఉ.మంగళమైనశోభలగు మానస వీణగ తల్లి దీవెనల్ 

సంగతి గొప్పదైనమది సంతసమే హసనేశ్వరీగతిన్ 

యంగన యగ్నికుండమగు యాకలి యాతి యవిర్భవించగన్ 

చంగున యుక్తిశక్తిగను జాప్యము లేకయు శోభతోమదిన్

177. జలనారాయణుడేనుగుర్వగుట చాతుర్యమ్ము పెంచే మదీ 

గళమే యుక్తిగ జీవితమ్మగుట గమ్యమ్మేను సర్వం కథా 

జ్వలితమ్మేను కళా సహాయమగు జ్ఞానమ్మేను విశ్వం నిధీ 

కళలే కావ్యముగానుసత్యమగు కాలంమేను జీవమ్ముగన్

178.ఉ.శాస్త్రము విద్య వాకిటయె సామ్యగళమ్మగు ముద్దుబిడ్డగన్ 

శాస్త్రము యెల్లవేళల విశారద సాహితి సంపదేయగున్ 

శాస్త్రము మేలుకొల్పగు విశాల సమస్య పరీష్క్రుతమ్మగన్ 

శాస్త్రవిలక్షనమ్ముగను శాంతిని పంచెది లక్ష్యమేయగున్

179.ఉ.సర్వుల హృద్యమందుననె స్మృతిగ జ్ఞానము వేదకర్తగన్ 

సర్వము కర్మబద్ధమగు సాక్షిగ నాదయ నిర్ణయమ్ముగన్ 

పర్వము జన్మ జన్మమగు పాశము నీదన బంధ మాయయున్ 

సర్వము నేను కృష్ణుడన సంఘసమస్తము కార్యమేయగున్

180.చం.మనసుసహాయ జీవితపుమాల ఫలమ్మును పొంద గల్గుటే 

క్షణముసుఖమ్ము నేస్తమగు కాల జలమ్మును పొంద గల్గుటే 

తృణము భయమ్ము విద్యలగు తృప్తి బలమ్మును పొంద గల్గుటే 

మనము త్రినేత్రునేకలువ మార్గ కవిత్వము పొంద గల్గుటే 

కనుముణ బొమ్మలేకొలువు కాగల కార్యము యీశ్వరా

181.మ. విరజాజుల్ కళ శోభగా మనసు విశ్వంమ్మేను వర్ధిల్లుచున్ 

కరుణాతీరము నిత్యసత్యమగుట కామ్యార్ధీగనే జీవులౌ 

పరతంత్రుల్ వసియింత్రు దీనజన కల్పక్షాజ సాదృశ్యులై

స్వరమాధుర్యము తెల్పగల్గుటయు సామర్ధ్యమ్ముయె యీశ్వరా

182.చ.పలుకుల మాయవల్లనయె పాఠ్యమ్ముగనన్ సహాయమే 

తలపుల తత్త్వమేవిధియు తన్మాయగనన్ విశేషమే 

మలుపుల విశ్వ వాహినిగ మార్గమ్ముగనన్ వివేకమే 

కళలుగ నిత్య సత్యమగు కర్తవ్యముగన్ గిరీశ్వరా

183.శా.భత్యమ్మే విధి పొంద రూప మయమే జ్ఞానమ్ము నిత్యమ్ముగన్ 

సత్యాధర్మము పొంద గల్గు మహిమే సంతృప్తి ప్రేమమ్ముగన్ 

నిత్యా తత్వముగాను మోక్ష గనుటే నిర్మాణ ప్రావీణ్యమున్ 

ముత్యమ్మల్లెను మెర్పు రూప మగుటే ముఖ్యమ్ము విశ్వేశ్వరీ

184.ఉ.భారత మాతహారతిగ భాద్యత నెంచియు సర్వ నేస్తమ్ముగన్ 

భారత లక్ష్యసాధనలు భాగ్యము పెoచెడి లక్ష్మిసంపదన్ 

భారత యుక్తిశక్తియు శుభాలు సమర్ధత సేవ ధర్మమున్ 

భారత మాత పావళిగ బంధము యర్ధము విశ్వేశ్వరీ

185.ఉ.వైభవ సంస్కృతీ వినయ వైసిక విశ్వము నందు వెల్గుగన్ 

వైభవమేనుయమ్మకళ వైపున తోడుగ సందడేయగున్ 

వైభవ లక్ష్మిసేవలగు వైధ్రుతి నిత్యము జీవనమ్ముగన్ 

వైభవ మైనదేశమగు వైఖరి సత్యపు పాలనేయగున్

186.శా.తల్లీతండ్రుల సేవ భాగ్యమగుసంతానమ్ము సంతోషమున్ 

ముల్లోకాలు గనౌనుసాగువిధిగా ముఖ్యమ్ము మోదమ్ముగన్ 

కల్లాదర్పములేకయేసహనమై గైసేయ కృత్యంబుగన్ 

ఇల్లాలేశుభతీరు జూడనిటులౌ యి చ్ఛాయె విశ్వేశ్వరా

187.చo.మరువనులేరు మాటలలొ మర్మము శాంతియు దుఃఖజీవిగన్ 

మెరుపువలే మనస్సగుట మాటను బట్టియు నేస్తమౌనమున్ 

కరువు యవ్వనమ్మగుట కాలపు రీతియు యర్ధమేయగున్ 

తరువులమాదిరేకదల తత్వము లక్ష్యముగాను యీశ్వరా

188.శా.

కష్టాలే విజయమ్ము నాంది యగుటే కర్తవ్య భావమ్ముగన్ 

కష్టాలున్నను ధైర్యమే జగతిలో కార్యమ్ము సాక్షాత్కరన్ 

కష్టమ్మేమదితెల్పగల్గునిజమేకావ్యమ్ము జ్ఞానమ్ముగన్ 

కష్టమ్మే సమసౌఖ్య మన్నదిగనే కాలమ్ము విశ్వేశ్వరా

189.ఉ.యేదిమనస్సయో యదియు యెల్లల మాటలు గానుజీవమున్ 

యేదియు చేతలోయవియు యేకము కూడికయేను కాలమున్ 

యేదియు శుద్ధిగా పనియుఎప్పుడు సాధువుగాను నేస్తమున్ 

యేదియు మంచిమార్గమున యెల్లరొ కేరక మౌను యీశ్వరా

190.శా

వేలున్ లక్షలు లెక్కలేక పలుకుల్ వేనోళ్ల లేజిహ్వగన్ 

నేలన్ బల్కుల యక్షరా ద్వయముగా నీయాస పా శమ్ముగన్ 

మూలంబే యలరారె మోక్షలతికున్ ముంగొంగు బంగారమున్

కాలంబే మది మార్చనేర్పు గతిగన్  కావ్యమ్ము విశ్వేశ్వరా

191.శా..ఆలస్యమ్మమృతం విషమ్ముగనే అర్భాటమే యెందుకున్ 

కాలాన్నీ గమనించవిద్యగనే కామ్యమ్ము బత్కేవిధిన్ 

జ్వాలామారుతమేవిపంచిగనే జాధ్యమ్ము యేలీలగన్ 

ప్రేలాపంమకుటమ్ము చుట్టుపరుగే పీయూష రాజ్యమ్ము నన్

192.మంచిగవిత్తనమ్ముగని మట్టిన నాటిన మొక్కగాయగున్ 

మంచిగ యోచనమ్ము మహిమాన్విత మేయగు కార్య లక్ష్యమున్ 

మంచిగ మాటపాఠమగు మానస రాగము మార్పు నేర్పుగన్ 

మంచిగ సత్ఫలమ్ముగను మాయల నుండియు పార్వతీపతీ

193.ఉ.జాగిల మేచూడ చరవాణి మహోన్నత మాయలన్నియున్ 

వేగిర రమ్మనే తెలప వేకువ జామున లక్ష్యమేగతిన్ 

మూగక నుండకే కదల ముఖ్య విలోమము లేకమేయగున్ 

రాగల సేవలే యగుట రమ్యత కూర్చుట యేను బుద్ధిగన్

194.చం.పెదవులు దాటనీ పదముకాలము కూర్పుగ నేర్పు కామ్యమున్ 

పదవి మనస్సు దాగిననుపాఠ్యము మర్మములేను తెల్పగన్ 

పదును గనే మనస్సుగతి పీఠము యెక్క తలంపుజీవిగన్ 

కథలుగనే చతుర్ముఖుని కావ్యపు లీలలు రాత  యీశ్వరా

195.ఉ.సంకట మేనుయేర్పడ సుసాధ్యము సాధ్యము చేయ తోడుగన్ 

రంకులు పెట్టరాజును జరా మది మార్పులు చేయ నీడగన్ 

కంకులు తిన్న చేతులు సకామ్యము యుద్ధము చేయ వీరుడున్ 

అంకుశ పోరుగా కదల ఆకలి వైరము చేయ బుద్ధిగన్ 

రంకెలు వేయువాణ్ణి మద రాక్షస మట్టున పెట్ట యీశ్వరా

196.శా.నమ్మానాబతుకేను నన్నుగనే నాట్యమ్ము నర్ధమ్ము గా 

కా మ్మాయాముసుగేనువెంటపడే కామమ్ము పీడింపు గా 

ఏమ్మాయీగతి చెప్పలేని తనమే యెట్లైన మార్పేది వో 

అమ్మా! రమ్మని పిల్చె  భార్యను

      మగండయ్యర్ద రాత్రమ్ము నన్

197.ఉ.బంధనమేనుజీవితము బాధ్యత నేర్పు సనాతనమ్ముగన్ 

గంధమునెంచినుండగను గాయము యేలను సంయమమ్ముగన్ 

చందన చర్చితాయనుచు జాగృతి ధర్మము సౌఖ్యమిచ్చుటన్ 

వందన మేననేప్రకృతి వాక్కును తెల్పెద పార్వతీపతీ

198.ఉ.భుక్తియు తీర్చ పుత్రుడు సభూమిని బట్టియు కష్టమేగతిన్ 

శక్తియు సేవకర్షకగ చాకిరి చేసియు పంటపంచగన్ 

యుక్తియు సర్వభుక్తిగను యున్నత లక్ష్యము తోను సేవగన్ 

ముక్తియు హృద్యదాహముకు ముఖ్యమనస్సగు పార్వతీపతీ

199.శా. తొక్కేవాళ్ళుగనేమనస్సుగనబాదో వేదనమ్మేయగున్ 

చెక్కేవాళ్ళుగనేయశస్సుకొరకే చేష్టౌను రూపమ్ముగన్ 

మొక్కేవాళ్ళుగనే యుషస్సుకలలే మోక్షమ్ము మాటల్లుగన్ 

దక్కేవాళ్ళుగనే తపస్సు కళలే దాస్యమ్ము విశ్వేశ్వరా

200.చం.నిజమునిశబ్దమేయనకు నీడగ నిన్నును నన్ను యేకమున్ 

సృజనమహామనస్సుగను సూత్రము నిర్మలమేను మాటగన్ 

భజన నిజమ్ముగా తలపు బంధముగాను కుటుంబ వేదమున్ 

ప్రజల మనోభవమ్ముగను పాఠ్యము జెప్పెడిబుద్ధి యీశ్వరా

201.ఉ.బంతులయాటబాల్యమున బాధ్యత యవ్వన సౌరభమ్ముగన్ 

వంతులవారి సేవలగు వాక్కులు బట్టి శుభమ్ముచేర్చుటన్ 

సంతలు గానువేడుకయు సన్నిధి పెన్నిధిగాలభ్యమ్ముగన్

వింతలు సర్వమాయలగు విద్యల వెల్లువ పార్వతీపతీ

202.మ.మనమేకమ్ముగ సేవలేయగుట మాధుర్యమ్ము పొందా విధీ 

మన మధ్యేవిధి యాడు నాటకము మాత్రంమేను చూడా సుధీ 

మన ధైర్యమ్ము మనోమయమ్ముగను మాటల్లోను సత్యం నిధీ 

మనమే కర్మగ శక్తిగాబతిక మార్గమ్మౌను విశ్వేశ్వరా

203.చ.శరము లనేక మేపయణ సంబరమేను సమర్ధతేగతిన్ 

వరములుయున్ననూ కథలవాక్కు నిజమ్ము గనౌను విద్యగన్ 

కరములసేవ నిత్యమగు కావ్యముకీర్తనమౌను నేస్తమున్ 

శిరమునువంచిశాస్త్రముకు శీఘ్రము వందనమౌను ఈశ్వరా

204.చ.పలుకుల నేస్తమైన మదిపర్గులు నెంచియు సేవభావమున్ 

కలువలరేడు చూపులగు కాలపు మాయలుతోడు నిత్యమున్ 

తలపులుయాటగాతిరుగ తన్మయ భావముగాను సంగమున్ 

తలుపులు తెర్శిమూయుటయు తీరుల కాంతియు గౌరి శంకరా

205.శా ఆశీర్వాదమనేటిలక్ష్యమెమనా ఆశ్చర్యమే కాదుగన్ 

సౌశీల్యమ్ముగనేజపమ్ముకళగా సామర్ధ్య సంఘమ్మునన్ 

కాశీనాధునిసేవగా మనసనే కాలమ్ము సాకార వి 

శ్వాశీ విద్యమదీభవమ్ము విధిగా సంతృప్తి విశ్వేశ్వరా

206.శా.చాలాప్రౌడమనేటికాల మయమే చాతుర్యమే నైజమున్ 

యేలాప్రార్ధనలేసహాయముగనే యేతెంచ భావమ్ముగన్ 

కాలాతీతముగాను విద్యపరమే కావ్యమ్ము లక్ష్యమ్ముగన్ 

జ్వాలాజీవితమేసమర్ధతగనే జా డ్యమ్ము విశ్వేశ్వరా

207.ఉ.అడ్డుయనేదిలేని యవ కాశపు వాదుల లీల లేలగన్ 

గడ్డుయు లంచగొండుపని గమ్యము రాజసమేలుయేలగన్ 

మడ్డిగ కాటువేసెడిసమాజము నేగతి జీవనమ్ముగన్ 

వడ్డన తప్పకేయగుట వాక్కుల పర్వము పార్వతీపతీ

208.అక్షరసంపదేమనిషి ఆశయ సాధన వెల్గునీడగన్ 

శిక్షణ అమ్మనాన్నల యశస్సగు దీవెన లన్ని గుర్వుగన్ 

రక్షణ కాలమేవిధిగ రమ్యత చూపుట గొప్పవారుగన్ 

కక్షలు లేనిదేశమిది కామ్యమనస్సగు పార్వతీపతీ

209.ఉ.గద్యము నాడి హృద్యమగు కాల మనస్సగు నెంచ గల్గగన్ 

సాధ్యమనేపథమ్ముగను సాధన చేయుట నెంచ గల్గగన్ 

ఉద్యమ నేస్తమై కథలు యున్నత పద్యము వల్లె వేయగన్ 

పద్యములందు భాషణము పామరుడొక్కడు సేసి చూపెగన్ 

210.ఉ.ద్వేషపుజీవిమాటవినబోధనమైన యదీ కఠోరమున్ 

వేషము మాత్రమెప్పుడునవీన మయమ్మగు ప్రేమమూర్తిగన్ 

స్నేహమనేటి సేవలగునేటికి నిత్యము సర్వమేయగున్ 

దేహముచిత్తమేయగుచుదీన ముభావము పార్వతీపతీ

211.ఉ.అందరకీశుభోదయము అందున హృద్యము నిత్యసత్యమున్

ఎందరికోసహాయమది యెoచకసర్వము గ్రాహ్యమేయగన్ 

కొందరి యన్నభావము సలోపము తెల్పుచు కాలమందునన్ 

పందిరి క్రింద నేస్తమగు పాఠము చెప్పెడి పార్వతీపతీ

212.చం.యువతకు శిక్షణాసమయ యున్నత ఖచ్చితమోను దీక్షగన్ 

భవిత యశస్సుగాక్షమత భాధ్యతగాను సమర్ధ రక్షగన్ 

సవరణలేనిసృష్టియిదిసాధ్యము యద్భుత సేవభాగ్యమున్ 

నవవిధానజాగృతిగనాడిగ నేస్తముగాను పార్వతీపతీ

213.ఉ.ఈ పరివారమెల్లనను నెంతయు కూరిమి తోడ గొల్చిడిన్ 

ఈ పరి పాలనంబననె యీప్సిత తీరుసుఖంబు లందునన్ 

యీ పరిశీలణంబుననె యిష్టము తెల్పుచు నేస్తమందునన్ 

నా పయి గౌరవంబన న నారాతయున్ సమయమ్ము రీతిగన్

214.చం.తనపతిదాహమోమధుర తత్త్వము మార్గముయేమొ నక్కటన్ 

తనపతిపిల్లపాపలకుతానుగనెంచియెపెళ్ళి నిక్కమున్ 

మనసునుమార్చ జాలెకయు మచ్చగనైన సమర్ధగాసుధీ 

తనసతి పెండ్లి జూచుటకు తానును నేగెను సత్వరంబుగన్

215.ఉ.గుండెయు గుప్పిడంతయన గుర్తుగ శబ్దము చేయగల్గుటన్ 

దండగ మారిగాయనిన దారియనేదియు లేనిజీవమున్ 

మెండుగ డబ్బుయున్నవిధి మొత్తయు బాధ్యత గుండెదేయగున్ 

కొండగ నున్నపాపమది కొంచము గుండెను పట్టియుండున్

216.ఉ.శత్రువునొక్కడేమనసు శాంతికి హానికి యిష్టవాకిటిన్ 

మిత్రులుయున్ననూ సమయ మింగుడు కాకయు కష్టవాకిటిన్ 

శత్రువుమార్చలేరు విధిసాకుయు నమ్ముట సర్వవాకిటన్ 

మిత్రులుసత్యవాక్కులుగమెప్పును చూడక నుండె యీశ్వరా

217.ఉ.ఆంధ్రహలాహలం గనుము మాతృదినోత్సవ మాతృభాషకే 

బంధము యున్ననూ తెలుగు బాధ్యతయే కరువైన వైనమే 

వందన మేను మాతృఋణ వాక్కులు తెల్పుట తెల్గు తల్లికే 

బాధగ సంస్కృతీ తెలుగు బాధ్యత మర్చిరి పార్వతీపతీ

218.ఉ.సర్వమునీవుగాతెలుగు సాధ్యము గద్యము పద్యభాషగన్ 

పూర్వము నుండినున్నది సపూజ్యపు వ్యాకరణమ్ము కానుకన్ 

సర్వము రూపుదిద్దుకొను సాకులు తిప్పలు తీరిపోవుగన్ 

సర్వ వివేకవిద్యయగు సాక్షిగ నేస్తము తెల్గు యీశ్వరా

219.మ.తెలుగేమర్చియు యాంగ్లపిచ్చిగను తెల్పేవట్టి సన్నాసిగన్ 

పలుకేమార్చియు యాంగ్ల మేలనియు పాఠ్యమ్మౌను రాజ్యమ్ముగన్ 

కళలేచూపని విద్యయేల విధి కార్యంమ్మౌను పాషాణమై 

తలపేమాటగ సత్యమై తెలుగు తత్త్వమ్మేను విశ్వేశ్వరా

220.శా.నవ్వేలే నయనాలకృష్ణకళలే నాట్యమ్ము లీలేలుగన్ 

జువ్వైకాంతులగానుదారిఫలమే సూత్రమ్ము భాష్యమ్ముగన్ 

బువ్వైసేవలుగానునిత్యవిధిగా ముఖ్యమ్ము గీతమ్ముగన్ 

సవ్యాసవ్యముగాfనుగీతపరమే సాహిత్య వేదమ్ముగన్

221.శా.ఏవీ నీ వెనుకేయమూల్యమనినా  యేపుణ్య మార్గమ్ముగన్ 

ఏవీరావు మనస్సుగాను వదిలే యేమూల ప్రాణమ్ముగన్ 

సేవాధ్యానముగానునిత్యభజనై క్షేమమ్ము గమ్యమ్ముగన్ 

ప్రావిన్యమ్ముగతీసమర్ధతగనే ప్రాధాన్య దైవమ్ముగన్

222.శా.నీప్రేమేమది శాంతిగనే హృదయమందేనిల్వ నిద్రౌనులే 

నీప్రేమేచరితమ్ముగానుకలలో నిద్రా సుఖమ్మేనులే 

నీప్రేమేభయమౌనుదారిమరచే నీమాయ యేమౌనులే 

నీప్రేమే మనజీవమార్గమగుటే నిత్యమ్ము కృష్ణుండుగా

223.మ.మురళీ లీలలు గాంచుమా మనసుతో పొల్లౌను దోషంబులే 

కరుణామూర్తియుకంసనాశకుని సత్కావ్యంబు శ్రేష్ఠంబహో 

వరదానందుని పుత్రుడైకథలు వాత్సల్యమ్ము పాలించులే 

శరణంబన్నను కృష్ణుడే హృదయ చాంచల్యమ్ము మార్చేనులే

 224.శా.కాలంయెప్పుడునిర్ణయమ్ముమనసై కర్తవ్య సంభావనే 

మూలంయేదనిచెప్పలేనితనమే మౌఖ్యమ్ము గాంచేనులే 

గాళంజీవితమేనుదైవకళలై కామ్యమ్ము నిర్వాహనే 

స్వాలంకారముగా నిజమ్ముతెలిపే సామర్ధ్య సమ్మోహమే

225.శా.లీలామానుషవేషధారిగనుమా లీ లౌను అర్ధమ్ముగన్ 

మాలామారుతమేనుకమ్మి హృదయమ్మేధ్యాన మార్గమ్ముగన్ 

జ్వాలాహృద్యముగాను శాంతి వరమై జాద్యమ్ము కామమ్ముగన్ 

గోలేగోపికలీలముద్దులగనే గోపాల ప్రేమమ్ముగన్

226.చం.కొరకొరచూపులేమదిలొ బాకులుగానులె గుచ్చినంతనే 

మొరవినికృష్ణ లీలవికసించి శుభాలుగ వెళ్లువేయగున్ 

పరమపవిత్రపాదమునుపట్టమనోమయమ్మగు కృష్ణ నా 

పురమును గాంచినన్ గలుగు బుణ్యము ముక్తియు మానవాళికిన్

227.ఉ.అక్షరసంపదేమనిషి ఆశయ సాధన వెల్గునీడగన్ 

శిక్షణ అమ్మనాన్నల యశస్సగు దీవెన లన్ని గుర్వుగన్ 

రక్షణ కాలమేవిధిగ రమ్యత చూపుట గొప్పవారుగన్ 

కక్షలు లేనిదేశమిది కామ్యమనస్సగు పార్వతీపతీ

228.ఉ.అడ్డుయనేదిలేని యవ కాశపు వాదుల లీల లేలగన్ 

గడ్డుయు లంచగొండుపని గమ్యము రాజసమేలుయేలగన్ 

మడ్డిగ కాటువేసెడిసమాజము నేగతి జీవనమ్ముగన్ 

వడ్డన తప్పకేయగుట వాక్కుల పర్వము పార్వతీపతీ

229.ఉ.కృష్ణునిపాదలేసి పిలుపాయనె భామలుఆట పట్టుగన్ 

కృష్ణుడుచేయులీలలనుకానుక గానులె పొందగల్గగన్ 

కృష్ణుని వేషపిల్లలను కాలపుముద్దుల బిడ్డలేయగున్ 

కృష్ణుని పూజచేయుకళ యానతి గానులె నమ్మ దైవమున్

230.ఉ.నామనసౌనునాణుడియు కాదులె నీప్రతి తృప్తినాదిగన్ 

నామడినీదుసేవలగు నాణ్యత మౌనులె నమ్మబల్కుగన్ 

నామది భక్తిగాను నయనాల విధానము చూపగల్గగన్ 

నీమది నామదీకలిపి నిర్మల లక్ష్యము తృష్ణ కృష్ణగన్

231.ఉ.అష్టమిరోజు పుట్టె మనఆశ్రిత పుత్తడి ముద్దుకృష్ణుడే 

స్పష్టతతెల్పగల్గమది పాలనచేసెను మోక్షకృష్ణుడే 

దుష్టునికంసమామవధధూర్థుల హింసయు బాలకృషుడే 

సృష్టియు పాలనంబుగనుసేయగ నిత్యము సత్య కృష్ణుడే

232.శ్రీకృష్ణం యదుగోపనందనవరం శ్రీదేవకీపుత్రకం ,

శ్రీకృష్ణం బలరామసోదరవిరాజితంసుసేవ్యం మహౌజస్వినమ్..

శ్రీకృష్ణం వ్రజచిత్తహారిణహరిం శ్రీ రుక్మిణీశం ప్రభుం,

శ్రీకృష్ణం శుభపింఛమౌళిలసితం శ్రీవాసుదేవం భజే /స్తువే !!! "

----