శ్రీమద్భగవద్గీత
*🌴. ద్వితీయ అధ్యాయము - సాంఖ్య యోగము - 30 🌴*
30. దేహీ నిత్య మవధ్యోయం దేహేసర్వస్య భారత |
తస్మాత్ సర్వాణి భూతాణి న త్వం శోచితుమర్హసి ||
🌷. తాత్పర్యం :
*ఓ భరతవంశీయుడా! దేహమందు వసించు దేహి ఎన్నడును చంపబడడు. కావున ఏ జీవిని గూర్చియు నీవు దుఃఖించుట తగదు.*
🌷. భాష్యము :
అవధ్యమైన ఆత్మను గూర్చిన ఉపదేశము శ్రీకృష్ణభగవానుడు ఇచ్చట ముగించుచున్నాడు. అమరమైన ఆత్మను గూర్చి అనేక విధములుగా వివరించుచు అది నిత్యమైనదియు, దేహము శాశ్వతము కానిదనియు భగవానుడు నిర్దారించెను. కావున పితామహుడైన భీష్ముడు మరియు గురువైన ద్రోణుడు యుద్ధమున మరణింతురనెడి భీతితో క్షత్రియుడైన అర్జునుడు యుద్దమును త్యజింపరాదు. శ్రీకృష్ణుని ప్రామణికతపై ఆధారపడి దేహమునకు అన్యముగా ఆత్మ కలదని ప్రతియెక్కరు విశ్వసింపవలెను.
ఆత్మ యనునది లేదనియు లేదా రసాయనముల కలయికతో ఒకానొక స్థితిలో జీవము పుట్టుననియు భావించరాదు. ఆత్మ నిత్యమైనను హింస ఎన్నడును ప్రోత్సహనీయము కాదు. కాని యుద్ధసమయమున దాని నిజమైన అవసరము కలిగినపడు మాత్రము దానిని తజించరాదు. అట్టి అవసరము భగవానుని ఆదేశము పైననే సమర్థింపవలెను గాని తోచినరీతిగా కాదు.
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
*🌹 Bhagavad-Gita as It is - 77 🌹*
✍️ Swamy Bhakthi Vedantha Sri Prabhupada
📚. Prasad Bharadwaj
*🌴 Chapter 2 - Sankhya Yoga - 30 🌴*
30. dehī nityam avadhyo ’yaṁ
dehe sarvasya bhārata
tasmāt sarvāṇi bhūtāni
na tvaṁ śocitum arhasi
🌻 Translation :
*O descendant of Bharata, he who dwells in the body can never be slain. Therefore you need not grieve for any living being.*
🌻 Purport :
The Lord now concludes the chapter of instruction on the immutable spirit soul. In describing the immortal soul in various ways, Lord Kṛṣṇa establishes that the soul is immortal and the body is temporary.
Therefore Arjuna as a kṣatriya should not abandon his duty out of fear that his grandfather and teacher – Bhīṣma and Droṇa – will die in the battle. On the authority of Śrī Kṛṣṇa, one has to believe that there is a soul different from the material body, not that there is no such thing as soul, or that living symptoms develop at a certain stage of material maturity resulting from the interaction of chemicals.
Though the soul is immortal, violence is not encouraged, but at the time of war it is not discouraged when there is actual need for it. That need must be justified in terms of the sanction of the Lord, and not capriciously.
🌹🌹🌹🌹🌹
[14/08, 4:48 am] On Sriram**: *🌹. విష్ణు సహస్ర నామ తత్వ విచారణ - 474 / Vishnu Sahasranama Contemplation - 474 🌹*
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
*🌻 474. ధనేశ్వరః, धनेश्वरः, Dhaneśvaraḥ 🌻*
*ఓం ధనేశ్వరాయ నమః | ॐ धनेश्वराय नमः | OM Dhaneśvarāya namaḥ*
ధనానామీశ్వరో విష్ణుర్ధనేశ్వర ఇతీర్యతే
ధనములకు అధిపతిగావున ఆ విష్ణుదేవుని ధనేశ్వరః అని కీర్తించెదరు.
సశేషం...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
*🌹. VISHNU SAHASRANAMA CONTEMPLATION- 474🌹*
📚. Prasad Bharadwaj
*🌻 474. Dhaneśvaraḥ 🌻*
*OM Dhaneśvarāya namaḥ*
Dhanānāmīśvaro viṣṇurdhaneśvara itīryate / धनानामीश्वरो विष्णुर्धनेश्वर इतीर्यते
Since Viṣṇu is the Lord of wealth, He is called Dhaneśvaraḥ.
🌻 🌻 🌻 🌻 🌻
Source Sloka
स्वापनस्स्ववशो व्यापी नैकात्मा नैककर्मकृत् ।वत्सरो वत्सलो वत्सी रत्नगर्भो धनेश्वरः ॥ ५० ॥
స్వాపనస్స్వవశో వ్యాపీ నైకాత్మా నైకకర్మకృత్ ।వత్సరో వత్సలో వత్సీ రత్నగర్భో ధనేశ్వరః ॥ ౫౦ ॥
Svāpanassvavaśo vyāpī naikātmā naikakarmakrt ।Vatsaro vatsalo vatsī ratnagarbho dhaneśvaraḥ ॥ 50 ॥
Continues....
🌹 🌹 🌹 🌹🌹
[14/08, 4:48 am] On Sriram**: *🌹 DAILY WISDOM - 152 🌹*
*🍀 📖 The Philosophy of Life 🍀*
📝 Swami Krishnananda
📚. Prasad Bharadwaj
*🌻 31. The Absolute is Beyond Thought 🌻*
Appearances have reality in them, but reality is different from appearances. Appearances do not exist in the Absolute even as its adjectives, for it can have no adjectives other than itself. Qualities have a meaning only in the sense world.
There is no quality without relations, and all relations are empirical. A relational Absolute must be perishable, for, here, its very essence is said to include distinction, and all distinction presupposes individuality. The two terms of a relation are really separated by an unbridgeable gulf, and no stretch of imagination can intelligibly bring out their connection.
If the two terms are identical, there is no relation, for there will then be no two things to be related. But if the two terms are different from each other, they can bear no relation. The Absolute has no qualities or relations, for it is beyond thought. The proof of its existence is itself.
Continues...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
[14/08, 4:48 am] On Sriram**: *🌹. దేవాపి మహర్షి బోధనలు - 126 🌹*
✍️. సద్గురు కె. పార్వతి కుమార్
సేకరణ : ప్రసాద్ భరద్వాజ
*🌻 103. బహుముఖత్వము 🌻*
మరియొక సాధన చెప్పుచున్నాను. మీరొక చేయితో పనిచేయు చున్నప్పుడు రెండవ చేతితో మరియొక పని చేయుగలరా? సామాన్య ముగ చేయలేరు. రెండు చేతులతో రెండు భిన్నమైన పనులను చేయుట ప్రయత్నింపుడు. అట్లే ఒకే సమయమున రెండు భిన్నమైన ఉత్తరములు, చెప్పుటకు ప్రయత్నింపుడు. ఇద్దరు వ్యక్తులతో ఒకేసారి (Alterna-tingగా) మాట్లాడుటకు ప్రయత్నింపుడు. అట్లే వాహనము నడుపుచు మాట్లాడుటకు ప్రయత్నింపుడు. మీరు వాదన చేయుచున్నప్పుడు, ఎదుటి వ్యక్తి అసహనమునకు గురి అగుచున్నచో చటుక్కున వాదన మార్గమును మార్చుడు.
పై విధముగ చేయుటలో మీచేతనను ఒకే సమయమున రెండు విధములుగ ప్రవహింపచేయు అలవాటేర్పడును. అట్లు చేయుటలో చేతన ప్రవాహము సన్నగిల్లరాదు. ఒకే చైతన్యము రెండు రకములుగ ప్రవహించుటచే సృష్టి ఏర్పడుచున్నది. మీ నుండి కూడ సృష్టి జరుగుట కిదియొక ప్రక్రియ. ఉదాహరణకు, మా ప్రియశిష్యుడు జ్వాలా కూలుడు ఒకే సమయమున రెండు కాదు, మూడు పనులు చేయుట నేర్చెను. అతడు హిమాలయములలో నివసించుచు అదే సమయమున జర్మనీలోను, అమెరికాలోను కూడ పనిచేసి చూపించెను.
ఏకోన్ముఖ కార్యము కలియుగ నైజము. బహుముఖ కార్యములు దివ్యస్థితి. ఇది మేమందరము శ్రీకృష్ణుని వద్ద నేర్చినాము. అతడు యోగేశ్వరుడు. ఒకే సమయమున పదిచోట్ల పది పనులు గావించెడి వాడు. అతడు ఒకే సమయమున తన ఎనిమిద మంది భార్యలతో ఎనిమిది అంతఃపురములలో కలిసియుండుట చూపించి నారద మహర్షినే అబ్బుర పరచినాడు. సాధన నుండి యిట్టి సిద్ధులు పొంద వచ్చును. తీరిక సమయములలో దీనికి సంబంధించిన కసరత్తులు చేయుట తప్పుకాదు. ఇట్టి సాధనల వలన చైతన్యము బహు ముఖములుగ వికసించగలదు. పశువులు కూడ ఏకోన్ముఖత కలిగి యున్నవి. మానవులంతకన్న చాల శక్తివంతులు. ఇది తెలియుడు.
సశేషం...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
[14/08, 4:48 am] On Sriram**: *🌹. నిర్మల ధ్యానాలు - ఓషో - 58 🌹*
✍️. సౌభాగ్య
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
*🍀. ఉదయానికి చీకటి రాత్రి గర్భం. వ్యక్తి చీకటి మార్గం గుండా సాగాలి. లేకుంటే వుదయం వుండదు. చీకట్లో వెళుతున్నపుడు నీకు గురువు అవసరం. నీ సొంత కాంతిని దర్శించాకా గురువు అవసరముండదు. 🍀*
మనిషి తనలో చిన్ని జ్వాలతో జన్మించాడు. అది దైవస్పర్శ. కాని ఆ జ్వాల అనంతమైన చీకటి పొరల కింద వుంది. కాబట్టి వ్యక్తి తనలోకి వెళ్ళినపుడు అంధకార అరణ్యాల గుండా సాగాలి. అది చాలా మందిని భయపెడుతుంది. చాలా మంది లోపలికి వెళ్ళి ఆ చీకటి చూసి భయపడి వెనక్కి వచ్చేస్తారు. ఆ చీకటి మరణంలా భయపెడుతుంది.
మార్మికులు 'ఆత్మకు సంబంధించిన చీకటి రాత్రి' అని సరైన పేరిచ్చారు. కానీ వ్యక్తి చీకటి మార్గం గుండా సాగాలి. లేకుంటే వుదయం వుండదు. ఉదయానికి చీకటి రాత్రి గర్భం. చీకట్లో వెళుతున్నపుడు నీకు గురువు అవసరం. నీ సొంత కాంతిని దర్శించాకా గురువు అవసరముండదు. నువ్వు గురువు పట్ల కృతజ్ఞత ప్రకటించు. యింటి కొచ్చావు. ప్రయాణం పూర్తయ్యింది.
సశేషం ...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
[14/08, 5:37 am] . Mallapragada: విను వారుండగ చెప్పుటే గుణము యవ్వా రమ్ము సమానమ్ముగన్
శునకమ్ముల్ గన బువ్వులయ్యెను గదా చోద్యమ్మె ముమ్మాటికిన్
ఘనుడా కాలము మారెనే మనసులో ఘీకారమ్మెయేటికిన్
చూపులే ఉండుట వల్లనే కధలు లేచెప్పే విదానమ్మున్
కాదు అనియు అవును గళము విప్పేవాడు
శిద్ధు లెన్ని నున్న ఫలము లేదు
అదుపు తప్పె పలుకు ఆదర్శ మగుటేల
చదువు కొన్న వాడు చవట యగును
[14/08, 6:16 am] . Mallapragada: నిలుచు యున్నగాని నడుచు చున్నగాని నియమ నిష్ఠ గాను
మూల కూర్చుండి న మంత్ర జపము చేయు మహిమ గానవచ్చు
పలుకు చునే యున్న పక్కమీద నున్న రతియు జరుపు చున్న
పలుకు ఆంజనేయ ఫలము పొందవచ్చు అనుట నిత్య నిజము
[14/08, 7:02 am] . Mallapragada: జారడు బండ జారే ధ్యాస
బారెడు పొద్దు లేచే ధ్యాస
కోరిన వన్ని పొందే ధ్యాస
వేరుగఉండి బత్కే ద్యాస...లేదు లేదు
అమ్మ చేతి మురుకులు ధ్యాస
అమ్మ మాట చదువులు ధ్యాస
అమ్మ బాట పరుగుల ధ్యాస
అమ్మ చూపు కళలతొ ధ్యాస
బువ్వ లాట ఇంటి యందే ధ్యాస
గవ్వ లాట ఆడు చుండేే ధ్యాస
కుప్పిగంతు లాట ఉండే ధ్యాస
కళ్ళ గంత కట్టి ఆడే ధ్యాస
గచ్చ కాయ మచ్చు ఆడే ధ్యాస
చింత పిక్క లెక్క ఆడే ధ్యాస
పాము పఠమునే ఆడే ధ్యాస
బంతి పూలు పట్టి ఆడే ధ్యాస
కొబ్బరి చిప్ప కొరుకుడు ధ్యాస
కొండముచ్చుని కెలుకుడు ధ్యాస
కోతి వెంట పంట ఉరుకుడు ధ్యాస
కుక్క లాగా ఉండి మోరుగుడు ధ్యాస
దానికితోడు కరోనా వచ్చె
బళ్ళూ, గుళ్ళూ మూసుక పోయె
బడిగంటల ఊసే లేదు
బడికి పోయే ధ్యాసే లేదు
మూతులన్నీ మాస్కుల పాలు
చేతులన్నీ సబ్బుల పాలు
ఆన్ లైన్ లో పాఠాలాయె
అర్థం కాని చదువులాయె
ప్రశ్నలకు జవాబులుండవు
కొన్నాళ్ళకు ప్రశ్నలే ఉండవు
ప్రస్తుత బాల్యం వెలవెల పోయె
దానికి మూల్యం ప్రస్తుత మాయే
రేపటి సంగతి దేవుడి ధ్యాస
నేటి బాలలకు తప్పని ధ్యాస
బాలానందం లేని జీవితం
మానవాళికే మాయని ధ్యాస
[14/08, 7:16 am] Prathyusha: హరిఓం ,
మనం నిత్యమూ ఆనందం, సుఖ సంతోషాలు కలుగాలని కోరుకుంటాము...
కానీ ఇవి ఎక్కడ ఉన్నాయో తెలుసుకోలేక ఎక్కడెక్కడో వెతుకుతున్నాము...
మనలోనే ఉండిన వీటికోసం ఎక్కడెక్కడికో తిరుగుతున్నాము...
రోగము వలన కలిగే బాధలు ఎక్కడ నుండి వచ్చాయి? కాశీ నుండా? రామేశ్వరం నుండా?!
అవి మన నుండియే వచ్చాయి కదా!!!
బాధలు మన నుండియే వచ్చినపుడు సుఖ సంతోషాలు కూడా మన నుండియే రావాలి కానీ ఎక్కడో బయట నుండి ఎలా వస్తాయి!??
కాలికి ముల్లు గుచ్చుకుంటె బాధ అంటున్నాం.
అదే రోడ్ మీద ఐదు వందల నోటు దొరికితే సంతోషిస్తున్నాము...
అంటే సుఖ దుఃఖాలు దొరికే వస్తువు బట్టి మనలో నుండియే వస్తున్నాయి కదా!
అంటే బాధలు, సంతోషాలు అన్నీ మనలోనే ఉన్నాయి.
మరి మనలో ఉండిన వాటికోసం బయట ఎందుకు వెతకడం?!
ఇది కేవలము భ్రమ, నిజమునకు మనలో లేనిదేది బయట లేదు.
పాలలో అంతరముగా ఉన్న వెన్న రావాలంటే కవ్వం పెట్టి చిలకాలి.
అలానే మనస్సును భగవన్నామము అనే కవ్వం పెట్టి చిలికితే అపుడు అనందమనే వెన్న రావడం జరుగుతుంది.
లోపల సాధన చేయనిదే బయట తిరుగుతూ అది కావాలి ఇది కావాలి అంటే ఏమొస్తుంది?!.
"మనస్సుకు పరిమితమైనవాడు జీవుడు, మనోమూలంలోనికి వెళ్ళినవాడు దేవుడు. మనోమూలంలోనికి వెళ్ళినవారి దేహమే దేవాలయమౌతుంది."
దేహమే సమస్త బ్రహ్మాండాలకు ప్రతిరూపం దీని
లోపల ఆత్మయే దైవం.
భగవంతుడ్ని చిత్రాలలో వెతకొద్దు చిత్తములో వెతకండి అని రమణమహర్షి అంటారు.
దీనిని బట్టి మనకి తెలుస్తుందేమిటంటే భగవంతుడు మన హృదయంలోనే ఉన్నాడు. కానీ మనకి కానరావడం
లేదు.
ఎందుకనీ?
మన మనస్సులో ఉన్న మాలిన్యాల వలన.!
మనలో ఉన్న దేవుడు కనబడకపోవడానికి ప్రధాన
కారణాలు రెండే రెండు తలంపులు!
మొదటిది ' నేను' అనే తలంపు.
రెండవది ' నాది' అన్న తలంపు.
మొదటిది అహంకారం, రెండవది మమకారం!
ఈ రెండు మాలిన్యాలు వదిలించుకుంటేనే జీవుడు దేవుడౌతాడు.
మన హృదయములో ఉన్న పరబ్రహ్మం పరమ పవిత్రుడు. ఆ పరమపవిత్రుడుని
పరికించాలంటే మనమూ పవిత్రం కావాలి..
ఎలా?
ప్రతిరోజూ పూజగదిలో పూజకు ముందు మనం మొదట చేసే పని, ప్రతిరోజు దేవాలయంలో అర్చకుడు మొదట చేసే పని ఒకటే. అది ముందురోజు నిర్మాల్యములను తీసేసి పుజాసామగ్రిని పూజగదిని శుభ్రపరిచి అన్నీ శుద్ధి
చేసిన తర్వాతే పూజ ప్రారంభించడం. ఈ రీతిలోనే హృదయమునందున్న భగవంతుడిని అవలోకించాలంటే ముందుగా మనోమాలిన్యాలను తొలగించాలి. అజ్ఞానమును నిర్మాల్యమును తీసేయాలి. ముందురోజు శేషాలను ఎలా తొలగిస్తామో అలాగునే అంతరంగమున కర్మఫల శేషాలను తొలగించాలి.
(కర్తృత్వ భావనను తొలగించుకోవాలి).
మనలో ఉన్న అజ్ఞాన నిర్మాల్యమును తొలగించడానికి కామ, క్రోధ, లోభ, మోహ, మద, మాత్సర్యములనెడి ఆరుఅడ్డంకులు ఉన్నాయి, వాటిని తొలగించాలి.
సత్కర్మాచరణ, సత్సంగీయుల సాంగత్యం, సర్వేశ్వరుని స్మరణ, సదవగాహన, సత్వగుణ సాధన, సేవాతత్పరత, శుద్ధాహారములతో ఈ నిర్మాల్యములను తొలగించవచ్చు. శుద్ధ ఆహారమంటే నోటితో తీసుకున్న ఆహారం మాత్రమే కాదు, పంచేంద్రియాల ద్వారా అంటే నోరు, కన్ను, ముక్కు, చెవి, చర్మముల ద్వారా గ్రహించేది కూడా ఆహారమే అవుతుంది.
మనస్సునూ, బుద్ధిని సంస్కరించుకుంటూ ఇంద్రియా
లను నిగ్రహించుకుంటూ మన ఆలోచనల్లో, మాటల్లో, చేతల్లో పవిత్రతను పెంచుకోవాలి. మన సద్గతికి, దుర్గతికి కారణం మన మనస్సే, మన మనోచాపల్యమే మన అశాంతులకు కారణం. మన కర్మలే మన సుఖదుఃఖాలకు కారణం.
మనలో అనేక బలహీనతలుంటాయి. అలాగే లోకంలో అనేక ఆకర్షణలుంటాయి. ఇలాంటప్పుడే బుద్ధిని వినియోగించాలి.
హృదయంలో భగవంతుడు ఉన్నాడని తెలిసినా దానిని
గురించి ఆలోచించం.
ఇదే మాయ. శారీరకంగా, మానసికంగా దేహాన్ని శుద్ధపరుచుకోవాలి. దేహధర్మం ప్రకారం కుటుంబ, సమాజ, ఋషి రుణాలు తీర్చుకుంటూ ఈ దేహం శిధిలమవ్వక ముందే హృదయమందున్న దేవుడిని పట్టుకోవాలి.
మానవుడు ఆనందమును అనుభవించాలంటే అతనికి రెండు విషయాలు కావాలి. అవి ఒకటి ప్రేమ, రెండుజ్ఞానం. ఈ రెండు ఉన్నప్పుడే ఏకత్వస్థితి వస్తుంది .................. - - 🙏..... వి . లక్ష్మి శేఖర్ ...... 14.08.20021.
[14/08, 7:19 am] Prathyusha: *హిందూ ఋషులు జాబితా*
అక్షర క్రమంలో హిందూ ఋషుల పేర్లు
*అ - ఆ - ఇ - ఈ - ఉ - ఊ - ఋ - ఎ - ఏ - ఐ - ఒ - ఓ - ఔ -* *అం - క - ఖ - గ - ఘ - చ - ఛ - జ - ఝ - ట - ఠ - డ - ఢ -* *త - థ - ద - ధ - న - ప - ఫ - బ - భ - మ -య - ర - ల - వ* *- శ - ష - స - హ - ళ - క్ష*
*దేవర్షి* దేవలోకంలో ప్రతిష్ఠి కలవారు దేవర్షులు.
*బ్రహ్మర్షి* ఉత్తమ శ్రేణికి చెందిన మహర్షులను బ్రహ్మర్షులు అంటారు.
*మహర్షి* సామాన్య ఋషి స్థాయిని దాటిని గొప్ప ఋషులను మహర్షి అంటారు.
*రాజర్షి* రాజుగా ఉంటూనే ఋషిత్వం పొందినవాడు రాజర్షి.
*అ*
అగ్ని మహర్షి
అగస్త్య మహర్షి
అంగీరస మహర్షి
అంగిరో మహర్షి
అత్రి మహర్షి
అర్వరీవత మహర్షి
అభినామన మహర్షి
అగ్నివేశ మహర్షి
అరుణి మహర్షి
అష్టావక్ర మహర్షి
అష్టిక మహర్షి
అథర్వణ మహర్షి
ఆత్రేయ మహర్షి
అథర్వాకృతి
అమహీయుడు
అజామిళ్హుడు
అప్రతిరథుడు
అయాస్యుడు
అవస్యుడు
అంబరీషుడు
*ఇ*
ఇరింబిఠి
*ఉ*
ఉపమన్యు మహర్షి
ఉత్తమ మహర్షి
ఉన్మోచన
ఉపరిబభ్రవుడు
ఉద్దాలకుడు
ఉశనసుడు
ఉత్కీలుడు
*ఊ*
ఊర్ఝ మహర్షి
ఊర్ద్వబాహు మహర్షి
*ఋ*
ఋచీక మహర్షి
ఋషభ మహర్షి
ఋష్యశృంగ మహర్షి
ఋషి
*ఔ*
ఔపమన్యవ మహర్షి
ఔరవ మహర్షి
*క*
కపిల మహర్షి
కశ్యప మహర్షి
క్రతు మహర్షి
కౌకుండి మహర్షి
కురుండి మహర్షి
కావ్య మహర్షి
కాంభోజ మహర్షి
కంబ స్వాయంభువ మహర్షి
కాండ్వ మహర్షి
కణ్వ మహర్షి
కాణ్వ మహర్షి
కిందమ మహర్షి
కుత్స మహర్షి
కౌరుపథి
కౌశికుడు
కురువు
కాణుడు
కలి
కాంకాయనుడు
కపింజలుడు
కుసీదుడు
*గ*
గౌతమ మహర్షి
గర్గ మహర్షి
గృత్సమద మహర్షి
గృత్సదుడు
గోపథుడు
గోతముడు
గౌరీవీతి
గోపవనుడు
గయుడు
*చ*
చ్యవన మహర్షి
చైత్ర మహర్షి
చాతనుడు
*జ*
జమదగ్ని మహర్షి
జైమిని మహర్షి
జ్యోతిర్ధామ మహర్షి
జాహ్న మహర్షి
జగద్బీజ
జాటికాయనుడు
*త*
తండి మహర్షి
తిత్తిరి మహర్షి
త్రితుడు
తృణపాణి
*ద*
దధీచి మహర్షి
దుర్వాస మహర్షి
దేవల మహర్షి
దత్తోలి మహర్షి
దాలయ మహర్షి
దీర్ఘతమ మహర్షి
ద్రవిణోదస్సు
*న*
నచికేత మహర్షి
నారద మహర్షి
నిశ్ఛర మహర్షి
సుమేధా మహర్షి
నోధా
నృమేధుడు
*ప*
పరశురాముడు
పరాశర మహర్షి
పరిజన్య మహర్షి
పులస్త్య మహర్షి
ప్రాచేతస మహర్షి
పులహ మహర్షి
ప్రాణ మహర్షి
ప్రవహిత మహర్షి
పృథు మహర్షి
పివర మహర్షి
పిప్పలాద మహర్షి
ప్రత్య్సంగిరసుడు
పతివేదనుడు
ప్రమోచన
ప్రశోచనుడు
ప్రియమేథుడు
పార్వతుడు
పురుహన్మ
ప్రస్కణ్వుడు
ప్రాగాథుడు
ప్రాచీనబర్హి
ప్రయోగుడు
పూరుడు
పాయు
*బ*
భరద్వాజ మహర్షి
భృగు మహర్షి
భృంగి మహర్షి
బ్రహ్మర్షి మహర్షి
బభ్రుపింగళుడు
భార్గవవైదర్భి
భాగలి
భృగ్వంగిరాబ్రహ్మ
బ్రహ్మస్కందుడు
భగుడు
బ్రహ్మర్షి
బృహత్కీర్తి
బృహజ్జ్యోతి
భర్గుడు
*మ*
మరీచి మహర్షి
మార్కండేయ మహర్షి
మిత మహర్షి
మృకండు మహర్షి
మహాముని మహర్షి
మధు మహర్షి
మాండవ్య మహర్షి
మాయు
మృగారుడు
మాతృనామ
మయోభువు
మేధాతిథి
మధుచ్ఛందుడు
మనువు
మారీచుడు
మైత్రేయ
*య*
యాజ్ఞవల్క మహర్షి
యయాతి
*ర*
రురు మహర్షి
రాజర్షి మహర్షి
రేభుడు
*వ*
వశిష్ట మహర్షి
వాలఖిల్యులు
వాల్మీకి మహర్షి
విశ్వామిత్ర మహర్షి
వ్యాస మహర్షి
విభాండక ఋషి
వాదుల మహర్షి
వాణక మహర్షి
వేదశ్రీ మహర్షి
వేదబాహు మహర్షి
విరాజా మహర్షి
వైశేషిక మహర్షి
వైశంపాయన మహర్షి
వర్తంతు మహర్షి
వృషాకపి
విరూపుడు
వత్సుడు
వేనుడు
వామదేవుడు
వత్సప్రి
విందుడు
*శ*
శంఖ మహర్షి
శంకృతి మహర్షి
శతానంద మహర్షి
శుక మహర్షి
శుక్ర మహర్షి
శృంగి ఋషి
శశికర్ణుడు
శంభు
శౌనకుడు
శంయువు
శ్రుతకక్షుడు
*స*
సమ్మిత మహర్షి
సనత్కుమారులు
సప్తర్షులు
స్థంభ మహర్షి
సుధామ మహర్షి
సహిష్ణు మహర్షి
సాంఖ్య మహర్షి
సాందీపణి మహర్షి
సావిత్రీసూర్య
సుశబ్దుడు
సుతకక్షుడు
సుకక్షుడు
సౌభరి
సుకీర్తి
సవితామహర్షి సామావేదానికి మూలము.
సింధుద్వీపుడు
శునఃశేపుడు
సుదీతి
*హ*
హవిష్మంత మహర్షి
హిరణ్యరోమ మహర్షి. *శుభమస్తు*
..........................................
[14/08, 7:20 am] Prathyusha: *🌸"నేను" అదృశ్యమయ్యే కొద్దీ ఆశాంతి తగ్గి, ఉన్న శాంతి వ్యక్తమౌతుంది !!*🌸
జ్ఞానం అంటే ఉన్నది తెలియడమే. ఉన్నది అంటే కనిపించేదాని వెనుక ఉన్నదేదో తెలియడం. నేను అంటే మనసే. మనసంటే ఆలోచనలే. ఇది అర్ధమైతే ఆలోచనలు తగ్గుతాయి. ఆలోచనలు తగ్గితే నేను తగ్గుతుంది. నేను అదృశ్యమయ్యే కొద్ది ఆశాంతి తగ్గి, ఉన్న శాంతి వ్యక్తమౌతుంది. సుఖం కోసం, సౌఖ్యం కోసం మరో దానిపై ఆధారపడే కొద్దీ నేను పెరుగుతుంది. నేను పెరిగే కొద్దీ అజ్ఞానం పెరుగుతుంది. ఆధునికత పేరుతో మనిషి సాంకేతికపై ఆధారపడటమే ప్రస్తుత అజ్ఞానానికి కారణం. అంటే సాంకేతికత వద్దని కాదు. దాని అతివినియోగం, దుర్వినియోగం వద్దని భావం. ప్రాపంచిక విషయాలపై కాకుండా పరిపూర్ణ విశ్వాసంతో పరమాత్మను నమ్మితే, అహంకారంతో కూడిన నేను పోయి జ్ఞానం అంకురిస్తుంది. నేను అస్తమించడమే జ్ఞానం ఉదయించడం !
ఆత్మజ్ఞానం భగవంతుడు బహుమతి గా ఇచ్చేదే కానీ, మనం
అడిగి తీసుకునేది కాదు.
జ్ఞానం పొందాలంటే సుఖపడాలనే కాంక్ష పోవాలి. సుఖపడే రోజులు రావడం లేదు అనేది ఒక ఆపేక్ష. నీవు అనుకున్నా అనుకోక పోయినా జరిగేది జరిగి తీరుతుంది.
కలియుగంలో ఎవరిని ఎలా హింసించాలనే ఆలోచనలు ఉంటాయి. మనకు ఈశ్వరుడు ఒకడు ఉన్నాడనే విశ్వాసం ఉండాలి.
అందరినీ ఆయనే చూసుకుంటు న్నాడు. ఎవరిని హింసించినా భగవంతుని హింసిస్తున్నాము అనే భావన రావాలి.
ఈ దేహం ఎందుకు వచ్చిందో ఆ పనులు పూర్తి అయ్యేవరకు అది ఈ భూమి మీద తిరుగాడుతూనే ఉంటుంది. దేనికీ ఆందోళన వద్దు.
No comments:
Post a Comment