ప్రజానాం వినయాధానాద్రక్షాణాద్భారణాదపి

స పితా పితరస్తాసాం కేవలం జన్మ హేతవ

(రఘువంశం కాళిదాసు)

దిలీపుడు తన ప్రజలకు విద్యనేర్పించడం  ద్వారా , రక్షించడం ద్వారా, అన్నపానాదులు కల్పించి పోషించడం ద్వారా ఆయనే ప్రజలందరికీ తండ్రి (వంటి వాడు) అయ్యాడు . ఇక వారి వారి (తల్లి)దండ్రులు కేవలం జన్మహేతువులుగానే మిగిలిపోయారట . అంటే దేశరక్షణ , విద్య, పోషణ బాధ్యతలు  అన్నీ స్వయంగా  ఆయనే చూచుకునే వాడని భావం.

07/05, 7:51 pm] . Mallapragada: *టామ్ సాయర్ - 1*

🧑‍🌾

రచన : మార్క్ ట్వేన్

అనువాదం :  నండూరి రామమోహన్ రావు

*ఉపోద్ఘాతం*

ఈ పుస్తకంలో వర్ణించిన సాహసాలలో చాలామటుకు నిజంగా జరిగినవే. వాటిలో ఒకటి రెండు నా సొంత అనుభవాలు. మిగిలినవి నా సహాధ్యాయుల అనుభవాలు. హక్ ఫిన్ లాంటి బాలుడు నిజంగా వుండేవాడు. టామ్ సాయర్ కూడా అంతే. కాని, టామ్ ఒకడు కాడు. నాకు తెలిసిన ముగ్గురు బాలర గుణగణా లను చేర్చితే టామ్ పాత్ర తయారైంది.

ఈ నవలలో పేర్కొన్న చిత్ర విచిత్రమైన నమ్మకాలు ఈ కథ జరిగిన రోజులలో — అంటే ఇప్పటికి ముప్పయి, నలభై ఏళ్ళ క్రిందట అమెరికా పశ్చిమ రాష్ట్రాలలో పిల్లలలోను, బానిసలలోను నిజంగా వుండేవి.

నా పుస్తకం ప్రధానంగా బాలురకు, బాలికలకు వినోదం కోసం వ్రాసినదైనా, ఆ కారణాన పెద్దవాళ్ళు దీన్ని చదవడం మానరని ఆశిస్తున్నాను. పెద్దవాళ్ళు తమ చిన్నతనంలో తాము ఎలా వుండేవారో, తమ ఆలోచనలు ఎలా వుండేవో, తాము ఎలా మాట్లాడేవారో, ఏ చిత్రమైన సన్ని వేశాలలో తాము చిక్కుకునేవారో వారికి ఆహ్లాదకరంగా జ్ఞాపకం చేయడం కూడా ఈ నవలా రచన ఉద్దేశాలలో ఒకటి.

మార్క్ ట్వేన్

(హార్ట్ ఫోర్డ్, 1876)

###############

*కధ*

"టామ్!"

జవాబు లేదు.

"టామ్!"

జవాబు లేదు.

"వీడెమైనట్టు? ఒరే, టామ్ ?"

జవాబు లేదు.

ముసలావిడ కళ్ళజోడు ముక్కుచివరికి లాగి దానిమీదుగా గది అంతటా కలయ చూసింది. తరువాత కళ్ళజోడు పైకి లాగి దానికిందుగా చూసింది. కుర్రాడిలాంటి చిన్న వస్తువు కోసం కళ్ళజోడులోంచి చూడడం ఆవిడకి అలవాటు లేదు. ఆయినా అది అలంకారార్థం కళ్ళజోడు గాని, అవసరానికి కళ్ళజోడు కాదు. దానిలోంచి చూసినా ఒకటే, రెండు చిల్ల పెంకుల్లోనుంచి చూసినా ఒక్కటే. ఆవిడ కాస్సేపు విస్తుపోయినట్టు కనబడి తర్వాత కుర్చీలకి, బల్లలకి వినిపించేలాగా, "ఈసారి దొరకవూ, అప్పుడు నీ పని …” 

ఆవిడ మంచంకింద గడచీపురుతో పొడవడం కోసం వంగడంచేత మాట మధ్యలో ఆపవలసి వచ్చింది. మంచం కింది నుంచి పిల్లి మాత్రమే పైకొచ్చింది.

"ఈ వెధవ అంతు తేలకుండా వుంది."

ఆవిడ పెరటివాకిలి దగ్గిరకి పోయి దొడ్లో పాదులన్నీ పరీక్షించింది. టామ్ లేడు. అందుకని అవిడ గొంతెత్తి బాగా దూరం వినిపించే లాగ, "ఓరే-ఏ-ఏ, టామ్!" అని కేకపెట్టింది.

తన వెనక అలికిడి కాగా ఆమె వెనక్కు తిరిగి, పారిపోతున్న కుర్రాడిని కాస్తా పట్టేసింది.

"అలమారు మాట తట్టనేలేదు. ఏం చేస్తున్నావందులో? "

"ఏం లేదు"

"ఏం లేదూ! నీ చేతులు చూడు. మూతి చూడు. ఏమిటది?"

"నాకు తెలీదు, పెద్దమ్మా."

"నాకు తెలుసు, వెన్న తెలిసిందా. దాని జోలికి పోతే తాట వొలుస్తానని నలభై సార్లు చెప్పా. ఆ బెత్తం ఇలాతే."

బెత్తం మీదపడడానికి సిద్ధంగా వుంది —

"అమ్మో, నీ వెనకేమిటి, దొడ్డమ్మోయ్ ?"

ముసలావిడ కంగారుపడి వెనక్కు తిరిగే సరికి కుర్రాడు ఒక్క పరుగుతీసి, పిట్టగోడ మీదుగా దూకి మాయమైనాడు. ఆవిడ నవ్వింది.

"వీడి కడుపుడకా! నా తెలివి తగలడ్డట్టే వుంది. ఎన్నిసార్లు వాడు టోకరా ఇచ్చినా మళ్ళీ మళ్ళీ మోసపోతూనే వుంటా. అయినా ఒకసారి వేసిన ఎత్తు మరోసారి వెయ్యడుగా, నన్నెట్లా ఏడిపించాలో వాడికి సరిగ్గా తెలుసు. ఒక్కక్షణం ఏమరుపాటున వుండి నవ్వితినా, చెయ్యి చచ్చుపడుతుం దాయె. కొట్టకపోతేనేమో మకురుతనం నేర్చి ఎందునా కాకుండా పోతాడాయె. కొడదామన్నా, పిచ్చి వెధవ, తల్లి లేనివాడే అనిపిస్తుంది. కొట్టకపోతే రేపు పని చేయించాలి. శనివారంనాడు పిల్లలందరూ ఆడుకుంటూంటే వాడు పని చేస్తాడూ? అసలే పనికి మొండి. చూస్తూ ఊరుకుంటే నేమో చెడిపోతాడు" అనుకున్న దావిడ. 

టామ్ రోజల్లా ఆడుకుని కులాసాగా గడిపి యింటికి వచ్చాడు. వాడింటికి వచ్చేసరికి నీగ్రో కుర్రాడు జిమ్ రేపటికని పేళ్ళు పగలేస్తున్నాడు. టామ్ జిమ్ కి తోడు పడ్డాడు. తోడుపడడమంటే మూడు వంతులు పని జిమ్ ని చెయ్యనిచ్చి తాను రోజల్లా చేసిన పనులను గురించి వాడికి కబుర్లు చెప్పాడు. టామ్ తమ్ముడు సిడ్ (సొంత తమ్ముడు కాదు) తనవంతు పని పూర్తి చేశాడు. వాడు నెమ్మదైనవాడు. 

టామ్ అన్నం తింటూ, వీలు దొరికినప్పు డల్లా పంచదార చాటుగా బొక్కుతూవున్న సమయంలో పోలీపెద్దమ్మ టామ్ ని పట్టుకోవడానికని ఎంతో యుక్తిగా ప్రశ్నలు వేసింది.

"ఇవాళ బళ్ళో చాలా వేడి అనిపించింది కదూ ?"

"అవును, పెద్దమ్మా."

"వడగొట్టింది కదూ?"

"అవును, పెద్దమ్మా."

"నువ్వు ఈతలకు పోలేదా, టామ్"

టామ్ ఉలిక్కిపడ్డాడు.

"లేదు, పెద్దమ్మా."

ముసలావిడ టామ్ చొక్కా ముట్టుకు చూసింది.

"నీ వొళ్ళేమంత వేడిగా లేదే?"

టామ్ రానున్నది ఊహించి, ముందుగానే "ఒకళ్ళమీద ఒకళ్ళం నీళ్ళు చల్లుకున్నాం. తల చూడు. ఇంకా తడిగానే వుంది" అన్నాడు.

తల తడిమి చూడనందుకు ముసలావిడ పశ్చాత్తాపపడింది. ఆవిడ కింకో ఆలోచన తట్టింది.

"ఒకళ్ళ నెత్తిన ఒకళ్ళు నీళ్ళు చల్లుకుంటే చొక్కా ఊడదీయక్కర్లేదుగా? కాలరు అంటగుట్టానే, సరిగా వుందో లేదో చూపించు" అన్నదావిడ.

టామ్ చూపించాడు. చొక్కా కాలరు కుట్టేవున్నది.

"సరే, పద. గొట్టికాయలాడి ఈతలు కొట్టావేమో అనుకున్నా. నీతోచిక్కేమిటంటే నువ్వు పైకి కనపడ్డంత చెడ్డ వెధవ్వి కావు — ఈ తడవ."

టామ్ ఈసారన్నా సరిగా ప్రపర్తించినందు కావిడ కొంత సంతోషించింది.

"నుపు తెల్లదారంతో వాడి చొక్కా అంటగుట్టావేమో, ఇప్పుడు నల్లదారం వుంది" అన్నాడు సిడ్.

"అవును, తెల్లదారంతోనే కుట్టా!"

కాని టామ్ అక్కడ నిలవలేదు. వాడు బయటికి పోతూ, "ఒరే సిడ్, నీ తాట ఒలుస్తా!" అన్నాడు.

టామ్ దగ్గిర రెండు సూదులున్నాయి. ఒక దానికి తెల్లదారమూ, మరో దానికి నల్ల దారమూ వుండనే వున్నది. కాని పోలీ పెద్దమ్మ ఎప్పుడు ఏ దారం పెట్టి కుట్టినదీ వాడికి సరిగా జ్ఞాపకం వుండదు.

టామ్ బుద్ధిమంతుడు కాడు. గ్రామంలో కల్లా బుద్ధిమంతుడనిపించుకున్న కుర్రాణ్ణి చూసి వాడు ఏవగించుకునేవాడు.

పెద్దవాళ్ళకు వాళ్ళ కష్టా లెటువంటివో, టామ్ కి వాడి కష్టాలూ అటువంటివే. కాని, ఇప్పుడు వాడొక కొత్తవిద్యని అభ్యసించ వలసిఉండడం చేత వాటినిమర్చిపోయా డు. ఆ విద్య ఏమిటంటే ఈల వెయ్యడం. టామ్ కి ఎవరో నీగ్రోవాడు ఈల వెయ్యడం నేర్పాడు. ఈ విద్యను టామ్ సావధానంగా అభ్యసించాడు. త్వరలోనే వాడికది పట్టుబడింది. టామ్ వీధి వెంట ఈల వేసుకుంటూ వెళ్ళాడు.

వేసవికాలం, ఇంకా చీకటిపడలేదు. కొంత దూరం వెళ్ళి టామ్ ఈల వెయ్యడం ఆపాడు. వాడికి ఎదురుగా ఒక కొత్త  కుర్రవాడు, వాడికన్న కొంచెం పెద్దవాడు కనిపించాడు. కుగ్రామమైన సెంట్ పీటర్స్ బర్గ్ ప్రజలను కొత్తవాళ్ళు వెంటనే ఆకర్షిస్తారు. అందులో ఈ కుర్రవాడు, ఆదివారం కాకపోయినా, మంచి దుస్తులు వేసుకుని వున్నాడు. ఈ కుర్రవాడి నెత్తి మీద అందమైన టోపీ వున్నది. మెరిసే నీలం కోటూ, పంట్లామూ, కాళ్ళకి బూట్లూ వేసుకున్నాడు. అందమైన నెక్ టై పెట్టుకున్నాడు. వాడి బస్తీ వాలకం చూసి టామ్ దహించుకుపోయినాడు. వాణ్ణి చూస్తున్నకొద్దీ తన దుస్తులు చాలా కుళ్ళువిగా తోచసాగాయి.

ఇద్దరూ ఒకరి కొకరు ఎదురుగా నిలబడి చాలాసేపు మౌనంగా చూసుకున్నారు.

🧑‍🌾

*ఇంకా ఉంది*

꧁☆•┉┅━•••❀❀•••━┅┉•☆꧂సేకరణ 

*ప్రాంజలి ప్రభ * 

*ఆరోగ్యం.. ఆనందం.. ఆధ్యాత్మకం * 

*1 YEAR* *SUBSCRIPTION 120/-*

*phone pe & Gpay to 6281190539

꧁☆•┉┅━•••❀❀•••━┅┉•☆꧂

[07/05, 8:08 pm] . Mallapragada: *కైలాస నగరం -1*

🔱

రచన: శ్యాంబాబు

డార్జిలింగ్ స్టేషన్ లో రైలు ఆగేప్పటికి రాత్రి ఏనిమిదయ్యింది. సన్నని ఈదురుగాలితో పాటు జోరుగా వాన పడుతోంది.

కంపార్టుమెంట్ లోనే సూట్ కేస్ తెరచి రెయిన్ కోటు బయటికి తీశాను. స్టేషనుకు కారు తీసుకురమ్మని కలకత్తాలో బైలుదేరే ముందు నా నౌకరు బిమాన్ కి టెలిగ్రామ్ ఇచ్చాను.

వర్షం వలన చాలా చలిగా వుంది. సముద్ర మట్టానికి చాలా ఎత్తులో ఉండడంవల్ల వేసవిలోనే అతి చల్లగా ఉంటుంది డార్జిలింగ్. ఇక వర్షాకాలంలోనూ, శీతా కాలంలోనూ చెప్పక్కరలేదు. ఉలెన్ హుడెడ్ టోపీని చెవులమీదకు లాక్కొని ప్లాట్ ఫారం మీదకు దిగాను.

ఎక్కడా బిమాన్ జాడలు తెలియడంలేదు. నా టెలిగ్రాం అందిందో లేదో.... వర్షాకాలం లో తరచు టెలిగ్రాఫ్ స్తంభాలు పడిపోయి లైన్లు పాడయిపోతూ వుంటాయి. బహుశా అంది వుండదు. అందివుంటే తప్పక స్టేషన్ కి వచ్చి ఉండేవాడే.... ఇప్పుడిక ఏ టాక్సీ లోనో వెళ్ళాలి ఇంటికి.

స్టేషన్ బయట ఒకే ఒక టాక్సీ వుంది. పోర్టరు సూట్ కేస్ న్ను ముందుసీట్లో పెట్టాడు. నేను సిగరెట్టు పారేసి లోపల కూర్చున్నాను. టాక్సీ రయ్యిన డార్జిలింగ్ వీధుల్లో నుండి దూసుకుపోసాగింది. క్రెయిటన్ పాయింట్ చేరుకొనేప్పటికి వర్షం తగ్గిపోయింది. సన్నగా తుంపర పడుతోంది.

ఇంటిముందు టాక్సీ దిగి డబ్బు డ్రైవర్ కి చెల్లించాను. టాక్సీవాడు చిన్న సలాంచేసి టాక్సీ తిప్పుకొని వెళ్ళిపోయాడు.

📖

క్రెయిటన్ పాయింట్ చివరి ఇల్లు నాదే. ఎప్పుడో దాదాపు ఎనబై ఏళ్ళ క్రితం మా తాతగారు కట్టించినది. మా ఇంటికి కాస్త ఆవతలికి రోడ్డు ఆగిపోతుంది. అవతలి లోయలోకి ఎవరూ ప్రమాదవశాత్తు వెళ్ళ కుండా ఆరడుగుల ఎత్తున బలమైన కాంక్రీటుగోడ నిర్మించారు.

కొండ అంచున అన్ని వాతావరణాలకు తట్టుకొనేట్లు కట్టిన ఇల్లది. కట్టడంలో పురాతన బ్రిటిష్ నిర్మాణ పద్ధతి స్పష్టంగా కనిపిస్తోంది. పోర్టికో లోని ఎలక్ట్రిక్ దీపం కాంతి చెట్ల ఆకులమీద పడి చిత్రంగా మెరుస్తోంది. గాలికి పొడవాటి ఆ చెట్లు అటూ ఇటూ ఊగుతున్నాయ్. 

ఇంట్లో ఎక్కడా దీపాలు వెలుగుతున్నట్లు లేవు.... బిమాన్ ఇంట్లో లేడా?

బిమాన్ లేకపోయినా టైగర్ ఏమైనట్లు....? టైగర్ మొరగదే....? బయట తలుపుమీద చెయ్యివేశాను. గడియవేసిలేదు. నిశ్శబ్దంగా గేటు లోపలకు కదిలింది. క్షణం సేపు ఆశ్చర్యం వేసింది నాకు. చకచక పోర్టికోలో నుండి వరండా వైపు అడుగులు వేశాను.

కాంక్రీటు బాటమీద బూట్ల చప్పుడు ఒంటరిగా వినిపిస్తోంది. ఇంటి ముఖ ద్వారం తలుపులు వేసివున్నాయి. తలుపు తోశాను.... తెరుచుకోలేదు. లోపల గడియ వేసి ఉండాలి. అయితే బిమాన్ ఇంట్లో ఉన్నాడా ? ఉంటే తలుపు తెరవడేం? ఎందుకో నా మనసు కీడు శంకించసాగింది.

కాలింగ్ బెల్ మీద వేలితో నొక్కాను. లోపల బజర్ మ్రోగుతోన్న శబ్దం స్పష్టంగా వినబడుతోంది. బిమాన్ గాఢనిద్రలో 

ఉన్నాడా ? అతడు రాత్రి పదకొండుకుగాని నిద్రపోడతను. ఇంకా తొమ్మిది కూడా కాలేదు. ఇంట్లోంచి ఏ చప్పుడూ వినిపించలేదు.

చల్లగాలి తెర ఒకటే రయ్యిన వీచింది. ఇంటిముందు సింకోనా చెట్లు చిత్రమైన శబ్దంచేశాయి జుయ్ మంటూ. ఎందుకో తెలియకుండా గుండె జల్లుమంది. సూట్ కేస్ క్రిందపెట్టి, తెరిచి టార్చిలైట్ బయటకు తీశాను.

టార్చి వెలిగించి ఇంటి వెనుకవైపుకు నడిచాను. అంతా నిశ్శబ్దం. అక్కడ ఎలాంటి కదలికాలేదు.

"బిమాన్!" గట్టిగా పిలిచాను. నా ఆరుపుకు వెనుక కొండ గోడ నుండి చిన్న ప్రతిధ్వని వచ్చింది.

వెనుక తలుపు దగ్గరకి నడిచాను. తలుపు మీద చెయ్యివేసి మెల్లిగా నెట్టాను. నిశ్శబ్దంగా తలుపు తెరుచుకొంది. టార్చి వెలుతుర్ని ఫోకస్ చేశాను లోపలకు.

ఏదో తెలియని విచిత్రమైన సెన్సేషన్ కలుగుతోంది నాకు. గుర్తుతెలియని వాసన ముక్కుపుటాలకు తగుల్తోంది. టార్చి తిప్పుతూ వంటిల్లంతా కలియజూశాను, తలుపు పక్కనే ఉన్న స్విచ్ నొక్కాను. ఎల క్ట్రిక్ దీపం వెలుతురులో కిచెన్ కి డైనిం రూం కి మధ్య తలుపు తెరిచే వుంది.

గుమ్మంలో నిలబడి గదిలోకి టార్చి ఫోకస్ చేశాను. ఎవరూ లేరు. ఎదురుగా డైనింగ్ రూమ్ నుండి బయటి హాల్లోకి ఉన్న తలుపు తెరిచే కనబడుతోంది. గుండెలు ఎందుకో దడదడమంటున్నాయి. బిమాన్ ఇంట్లో లేడని తెలుసు...ఎక్కడ ఉన్నట్లు...? ఒకడుగు ముందుకు వేశాను.

చటుక్కున ఆగిపోయాను. ఏదో వాసన ఘాటుగా వస్తోంది. టార్చి వెలుగు గోడ మీద ఓ స్పాట్ లో ఆగిపోయింది. తెల్లని గోడమీద ఏదో మరక.... చిన్నపిల్లాడు నిండుగావున్న రంగు డబ్బాలో బ్రష్ ని ముంచి విదిలించినట్లు ఎరుపో, నలుపో తెలియడంలేదు.

మరో రెండడుగులు ముందుకు వేశాను. ఇప్పుడు స్పష్టంగా తెలుస్తోంది.... రక్తం! అవును రక్తం మరక.... ఆ వాసన రక్తం వాసన.. మరో అడుగు ముందుకు వేశాను. కాళ్ళక్రింద మెత్తగా ఏదో తగిలింది. టార్చిని కాళ్ళవైపు ఫోకస్ చేశాను.

టైగర్'! యస్! టైగర్.... తల చితికి.... రక్తం నుడుగులో పడి వుంది. మృత్యుకౌగిలిలో దాని పళ్ళు వికృతంగా, భయంకరంగా బైటికి పొడుచుకువచ్చి కనిపిస్తున్నాయి. వెన్నులోంచి చలి తన్నుకువచ్చి క్షణం పాటు ఒళ్ళు జలదరించింది.

బయట ఈదురు గాలితోపాటు హోరున వర్షం కురుస్తోంది.

చటుక్కున ఇంట్లోకి పరిగెత్తాను. వెళుతూ ఒక్కొక్క లైట్ వెలిగించుకొంటూ వెళ్ళాను.

హాలులో లైటు వెలిగించి క్షణంసేపు చుట్టూ చూశాను. ఒక్కసారి గుండె ఆగి మళ్ళీ కొట్టుకోవడం మొదలుపెట్టింది.

హాలుకు, వరండాకు మధ్యవుండే తలుపు పక్కగా బిమాన్ పడి వున్నాడు. చకచక అతని దగ్గరికి నడిచాను. దగ్గరగా వెళ్ళి చూడగా తెలుస్తోంది.... బిమాన్ శరీరంలో ప్రాణంలేదని.

నుదుటి మధ్య ఎర్రని రంధ్రం, చిన్నది. అంచుల చుట్టూ నల్లగా మాడిపోయింది.

హత్య జరిగి గంట, రెండు గంటల కంటే ఎక్కువకాలేదు అనిపించింది.

నలభై ఏళ్ళు ఉంటాయి బిమాన్, నాకు పదేళ్ళు ఉంటాయేమో అతన్ని మొదటి సారిగా డొమెస్టిక్ సర్వెంట్ గా కలకత్తా నుండి తీసుకువచ్చినప్పుడు.... ఇప్పుడు నా వయసు ముప్పై. గత ఇరవై ఏళ్ళలో జీవితంలో చాలా మార్పులు జరిగాయి. ఇంతకాలమూ ఎంతో విశ్వాసంగా పని చేశాడు మా ఇంట్లో. మా కుటుంబసభ్యు ల్లో ఒకరిగా కలిసిపోయారు. బిమాన్ చనిపోయాడనే నిజం మనసులోకి ఇంకి దుఃఖిం పెల్లుబికింది.

హాలంతా చిందరవందరగా, ఎవరో ప్రతి వస్తువును కదిపినట్టు కనిపిస్తోంది. చాలా హడావిడిగా ఎవరో దేనికోసమో వెతికిన ట్లుగా కనిపిస్తోంది. ఆ దృశ్యం చూస్తోంటే ?

మతిపోయిన మనిషికిమల్లే లేచి డ్రాయింగ్ రూమ్లోకి నడిచాను డ్రాయింగూమ్ పరిస్థితి అలాగే వుంది. గోడలోకి అమర్చబడివున్న  ఐరన్ సేఫ్ ముందు తగిలించి ఉన్న శివపార్వతుల పటం క్రిందపడి ముక్కలై ఉంది. సేఫ్ తలుపు ఊడి కనిపిస్తోంది. చాలా పాతకాలపు సేఫ్ ఆది. ఏదో ప్రేలుడు పదార్ధంతో తలుపు తెరిచినట్లు స్పష్టంగా తెలుస్తోంది.

ఆ సేఫ్ లో ఎప్పుడూ డబ్బు దాచిపెట్టను నేను. ఉన్నదేదో బాంక్ లో ఉంటుంది. ముఖ్యమైన కాగితాలు, పాతకాలపు నగలు అమ్మవి ఉన్నాయి అందులో. కాగితాలన్నీ కెలికి చెల్లా చెదురుచేసి పారేశారు. దంతపుపెట్టెలో వున్న నగలు అలానే వున్నాయి.

డ్రాయరు అరలన్నీ సగం సగం తెరిచి వున్నాయి. పై అరలో నాలుగు వందలు పెట్టాను కలకత్తాకు వెళ్ళేముందు, ఆ కాష్ మాత్రం కనిపించడంలేదు.

హాలులోకి వచ్చి పోలీస్ క్రైమ్ బ్రాంచి నెంబరు త్రిప్పాను. ఇన్స్ పెక్టర్ గుర్ ముఖ్ సింగ్ పలికాడు. క్లుప్తంగా జరిగిన విషయం వివరించి ఫోన్ పెట్టేశాను.

నేను హాలు తలుపు తెరిచి వరండాలోకి వెళ్ళి నిలబడ్డాను. వర్షం ఉదృతంగా కురవకపోయినా ఇంకా జల్లుపడుతూనే ఉంది. గాలి మాత్రం హోరున వీస్తోంది. బయట గేటు తెరిచే ఉంది.

పావుగంట తర్వాత పోలీస్ కారు, దాని వెనుక అంబులెన్స్ వచ్చి వరండా ముందు పోర్టికోలో ఆగాయి.

పోలీసులు తమ పని ముగించుకొని వెళ్ళేప్పటికి రాత్రి రెండయింది.

📖

రాత్రి డ్రాయర్ లో ఉన్న నాలుగొందలు కరెన్సీ తప్ప మరేమీ పోలేదని తెలిసింది.

ఇంట్లో ప్రవేశించిన వ్యక్తి కేవలం దొంగే అయితే దంతపు పెట్టెలోని బంగారు ఆభరణాలు కూడా తీసుకొనేవాడు. దాదాపు ఆరు  తులాల బరువుంటాయి. ఎంతలేదన్నా నాలుగయిదువేలు వస్తాయి వాటికి మార్కెట్ లో. చాలా పురాతనపు ఇల్లు మాది. చూడ్డానికి డబ్బు గల వాళ్ళ ఇల్లులా కనిపించదు. నిజానికి నేను ధనవంతుణ్ణి కాదు. నెలకు ఎనిమిది వందల రూపాయల ఉద్యోగం నాది. నేషనల్ మౌంటెనీరింగ్ ఇన్స్టిట్యూట్ లో ఇన్ ఫ్రాస్ట్రక్టర్ ని  నేను.

దొంగలు ఇళ్ళలో జొరబడేముందు ఆ ఇంట్లో మనుషుల్ని గురించి వాకబు చేస్తార ని అంటారు. ఒక మనిషిని చంపేంత రిస్క్ తీసుకొనే ఆ దొంగ నన్ను గురించి తెలుసు కోకుండా దొంగతనానికి వచ్చాడా ?

బిమాన్ శరీరం పడివున్న పొజిషన్ బట్టి అతను తలుపు తీయగానే ఆ దొంగ పాయింట్ బ్లాంక్ గా బిమాన్ ని కాల్చినట్లు తెలుస్తోంది. అంటే దొంగతనం చేస్తుండగా పట్టుబడి తప్పించుకోవడానికి కాల్చినట్లు లేదు. ఇంట్లోకి రాకపూర్వమే ఇంట్లో ఎవరు ఉన్నా చంపి ఆయినా తన పనిని పూర్తి చేసుకోవాలనే ఉద్దేశ్యంతో దొంగ వచ్చినట్లు కనిపిస్తోంది.

దొంగిలించడానికి గొప్ప వస్తువులేమీ లేవు ఇంట్లో. నేను అమెరికన్ బృందంతో కలిసి ఎవరెస్ట్ శిఖరం ఎక్కినప్పుడు మన దేశస్థులు ఇచ్చిన బహుమతులు, మెడల్స్ ఉన్నాయి. పర్వతారోహకులు ఉపయోగిం చే ఐస్ యాక్స్ లు, ఇన్స్ లేటెడ్ బూట్లు, ధర్మల్ వేర్ వున్నాయి. దొంగిలించినా అవి కొనే వ్యక్తులు బహుతక్కువ.

లేక కాస్త మతి స్తిమితం లేని దొంగా? ఏమో! ఆయ్యుండాలి !

ఇన్స్ పెక్టర్ సింగ్ ఫోన్ చేసి ఈ ప్రాంతంలో పాత దొంగలనందర్నీ రౌండప్ చేశాననీ, వాళ్ళల్లో ఎవరూ హంతకులు కారనీ, హత్యలు చేసే ధైర్యం వాళ్ళకులేదనీ, గట్టి ప్రయత్నాలు చేస్తున్నామనీ చెప్పాడు.

మళ్ళీ ఫోన్ మ్రోగింది. రిసీవర్ ఎత్తాను. "హలో !”

"హలో! ఈజిట్ మిస్టర్ విశాల్?" ఎవరో గుర్తురావడంలేదు. పరిచయమైన గొంకు కాదు. అమెరికన్ యాక్సెంట్ లా వుంది.

"యస్ ! హు ఈజిట్ ప్లీజ్" అన్నాను.

చిన్న నవ్వు అవతలివైపు నుండి. "మిస్టర్ విశాల్ ! రాత్రి నీ ఇంట్లో మర్డర్ ఎందుకు జరిగిందో నాకు తెలుసు" అన్నది అవతలి కంఠం.

"వాట్" అన్నాను ఆశ్చర్యంగా.

"యస్ ! మిస్టర్ విశాల్ ! బిమాన్ ఎందుకు హత్యచెయ్యబడ్డాడో.. నీ ఇంట్లోకి ప్రవేశించిన హంతకుడెవరో నాకు తెలుసు "

"తెలిస్తే వెంటనే పోలీసులకి తెలియచెయ్" అన్నాను కోపంగా. ఆతని ధోరణి నాకేం నచ్చలేదు.

మళ్ళీ చిన్న నవ్వు. "లేదు మిస్టర్ విశాల్ ! అది పోలీసులకు తెలియజేయకుండా వుండడం మంచిది. విషయాలు తెలుసు కోవాలనుకుంటే సాయంత్రం ఆరు గంటలకి టూరిస్టుపారడైజ్ దగ్గరకు రా !"

"వాట్ ది హెల్ యు మీన్....హూ ఆర్ యు.... ?"

"నెవర్ మైండ్ మిస్టర్ విశాల్ ! నేను చెప్పింది జాగ్రత్తగా గుర్తుంచుకోండి. నో పోలీస్ కంప్లయింట్.... ఈ విషయం మనిద్దరిమధ్యే ఉండాలి. ఈ రహస్యం తెలుసుకోవడంవల్ల మీకూ, నాకూ లాభం చేకూరుతుంది. ప్లీజ్ రిమంబర్ సాయంత్రం ఆరుగంటలకు...." అని ఫోన్ పెట్టేశాడతను.

నేను ఆలోచిస్తూ ఫోన్ రిసీవర్ క్రెడిల్ మీద పడేశాను మరో క్రొత్త సిగరెట్ పాకెట్ తెరుస్తూ.

🗻

*సశేషం*

꧁☆•┉┅━•••❀❀•••━┅┉•☆꧂

*ప్రాంజలి ప్రభ * 

https://chat.whatsapp.com/IWSgPdEjJqNHgK1WdzQkJe

ఆరోగ్యం.. ఆనందం.. ఆధ్యాత్మికం * 

*1 YEAR* *SUBSCRIPTION 120/-*

*phone pe & Gpay to 6281190539*

꧁☆•┉┅━•••❀❀•••━┅┉•☆꧂

[07/05, 8:16 pm] . Mallapragada: శ్రీమద్ భగవద్గీత..001

1. అర్జున విషాద యోగము.. తెలుగు పద్యాలు.. 47

2. సాంఖ్య యోగము... తెలుగు పద్యాలు..72

3. కర్మయోగము.. తెలుగు పద్యాలు..43

4. జ్ఞాన కర్మ సన్యాసయోగము.. తెలుగు పద్యాలు.. 42

5. కర్మ సన్యాస యోగము.. తెలుగు పద్యాలు..29

6. ఆత్మసంవ్యమ యోగము.. తెలుగు పద్యాలు..47

7. జ్ఞాన విజ్ఞాన యోగము.. తెలుగు పద్యాలు.. 30

8. అక్షర బ్రహ్మయోగము.. తెలుగు పద్యాలు..28

9. రాజ విద్యా రాజగుహ్య యోగము.. తెలుగు పద్యాలు.. 34

10. విభూతి యోగము.. తెలుగు పద్యాలు..42

11. విశ్వరూప దర్శన యోగము.. తెలుగు పద్యాలు..54

12. భక్తి యోగము.. తెలుగు పద్యాలు..20

13. క్షేత్ర క్షేత్రజ్ఞ విభాగయోగము.. తెలుగు పద్యాలు..34

14. గుణ త్రయ విభాగము.. తెలుగు పద్యాలు.. 27

15. పురుషోత్తమ యోగము.. తెలుగు పద్యాలు..20

16. దైవాసుర సంపద్విభాగ యోగము.. తెలుగు పద్యాలు.. 24

17. శ్రద్ధాత్రయ విభాగయోగము.. తెలుగు పద్యాలు..28

18. మోక్ష సన్యాస యోగము.. తెలుగు పద్యాలు..78

ప్రాంజలి ప్రభ 

ఆరోగ్యం.. ఆనందం.. ఆధ్యాత్మికం

One year sub.Rs.120/-  Phon pay & google pay ph. 6281190539

[07/05, 8:36 pm] . Mallapragada: ప్రాంజలి ప్రభ.. పాత కథ.. 001

చిన్నప్పుడు చదువుకున్న వ్యాకరణాన్ని ఒకసారి సరదాగా గుర్తు చేసుకోండి! 

కుదిరిన సంధి: (సరదాగా చేసిన ఓ చిన్న ప్రయత్నం)

అతి+అంత, అత్యంత సుందరమైన రాజ్యం "యణా దేశం"!  మహా+ఉన్నతమైన, మహోన్నతమైన వ్యక్తిత్వం కలిగిన వాడు ఆ దేశపు మహారాజు "గుణ సంధుడు". దేశ+ఔన్నత్యం, దేశౌన్నత్యమే , ఏక +ఏక, ఏకైక లక్ష్యంగా తన రాజ్యాన్ని "వృద్ధి" చేశాడు అతడు. అటువంటి ఉన్నత సంస్కారం "కలవారి" ఇంట పుట్టినది, సౌందర్యంతో పాటు చక్కని గుణగణాలు "కలది" ఆ దేశపు యువరాణి "బహువ్రీహి" ! 

తన చుట్టూ "ఒకటి" కాదు, "రెండు" కాదు....అసంఖ్యాకమైన మిత్రులను ఏర్పరుచుకుని "ద్విగు మహారాజు" , పక్కనే ఉన్న "గసడదవా దేశాన్ని" రాజ్యము+చేయు, రాజ్యముసేయు చుండెను. ఆ దేశపు యువరాజు, అత్యంత పరాక్రమశాలి, చక్కటి శరీర+ఆకృతి, శరీరాకృతి కలిగి ఉండిన, సుందర+అతిసుందరుడు, సుందరాతిసుందరుడు అయిన  "సవర్ణ దీర్ఘ సుందరుడు", యణా దేశపు యువరాణి బహువ్రీహిని ప్రేమించాడు. 

ఓ విహార యాత్రలో సవర్ణ దీర్ఘ సుందరుడిని చూసి, తాను కూడా అతడిని మోహించింది, బహువ్రీహి! అదే విషయాన్ని మొదట+మొదట, మొట్టమొదట తన తల్లి అయిన "ఆమ్రేడిత" తో చెప్పింది. తండ్రి గుణ సంధుడు కూడా సంతోషంగా ఇందుకు ఒప్పుకుని, వారిరువురికీ వివాహం చెయ్యడానికి నిశ్చయించుకుని, అదే విషయాన్ని ద్విగు మహారాజుకి వర్తమానం పంపాడు. ద్విగు మహారాజు కూడా ఆనందంగా ఇందుకు ఒప్పుకున్నాడు. 

వారిద్దరి వివాహం ఖరారైన నేపథ్యంలో , బహువ్రీహి ప్రధాన  చెలికత్తె అయిన "ఉత్పలమాల" "భరనభభరవ... భళి భళి" అంటూ ఉత్సాహంతో ఎగిరి గంతేసింది. "తాన తానన తాన తానన తాన తానన తాన తా" అంటూ "రస(జజ)భరితంగా" యువరాణి గుణ గణాలను గానం చేసింది...."మత్తకోకిల" ! 

ఇదిలా ఉండగా....

వజ్రము+గనులు, వజ్రపుగనులు, మిక్కుటంగా కలిగి, ప్రపంచము+అంగడి, ప్రపంచపు అంగడిలో వ్యాపార లావాదేవీలను జరుపుతూ, మిక్కిలి సంపన్న దేశంగా వెలుగొందుతోంది "పుంప్వా దేశం". ఈ పై వివాహ విషయాన్ని వార్తాహరుల ద్వారా తెలుసుకుని గట్టిగా నిడు+ఊర్పు, నిట్టూర్చాడు ఆ దేశపు చక్రవర్తి, " ద్విరుక్త టకారుడు" ! ఇది ససేమిరా తనకు నచ్చలేదు. బహువ్రీహి పై తనకు ఎప్పటి నుండో మోజు ఉంది. సమయం కోసం వేచి చూస్తున్న ద్విరుక్త టకారునికి, ఇదే సరైన సమయం అని తోచి...అహంకార గర్వంతో, బహు వ్రీహి ని తనకు ఇచ్చి వివాహం చెయ్యమని, లేని పక్షాన "ద్వంద్వ"యుధ్ధానికి సిధ్ధం కమ్మని....తన వద్ద పనిచేసే అన్న-తమ్ముడు, అన్నదమ్ములు అయిన జయవిజయులను రాయబారానికి యణా దేశానికి పంపాడు. 

తాను ఒక్కడినే ద్విరుక్త టకారుని ఓడించడం కష్టమని, ద్వంద్వ యుద్దము లో ఓడిపోవడం ఖాయమని తలంచి యణా దేశపు రాజు గుణ సంధుడు, ద్విగు మహారాజు తో సమావేశం అయి పరిష్కారాన్ని కోరాడు. అందుకు ద్విగు మహారాజు ఒప్పుకుని, ఉత్తరాదిన ఉన్న తన మిత్రదేశాల రాజుల సహాయం కూడా కోర దలచి, అందరూ కలసి యుధ్దం చేస్తే ద్విరుక్త టకారుడిని జయించడం అంత కష్టమైన విషయం కాదని ఎంచి, ఉత్తర భారతానికి ప్రయాణం కట్టాడు ద్విగు మహారాజు. 

అడవి మార్గం గుండా ప్రయాణిస్తూ, దారిలో వృద్ధురాలు,  పేద+ఆలు, పేదరాలు అయిన "రుగాగమ" ఆతిథ్యాన్ని స్వీకరించి, ఆమెకు అభయమొసగి, తిరిగి ప్రయాణం కొనసాగించి ఉత్తర భారతం చేరుకున్నాడు ద్విగు మహారాజు. 

"ఆ - ఈ - ఏ" అంటూ తన రాజ్యం లోనికి స్వాగతం పలికాడు "త్రిక సంధుడు" . విషయం విని తన మద్దతు ప్రకటించాడు. ఆ+కన్య, అక్కన్య వివాహం తమ చేతుల మీదుగా చేద్దాం అంటూ హామీ ఇచ్చాడు. 

సంధి కై ప్రయత్నించుదుము, సంధి కుదరని యెడల మనమెటుల ఊరడిల్లి+ ఉండు, ఊరడిల్లియుండగలము, కలసి పోరాడుదాం అంటూ "యడాగముడు" కూడా బదులిచ్చాడు. 

జగత్+నాటక, జగన్నాటక సూత్రధారి అయిన పరమాత్ముని అండ మనకి ఉండగా, ద్విరుక్త టకారుడిని దండించి తీరుదాం అని, పక్క దేశపు మహారాణి అయిన "అనునాసిక" తన మద్దతు తెల్పింది.

నా అంతః+ఆత్మ, అంతరాత్మ కూడా అదే చెబుతోంది అంటూ "విసర్గ" దేశపు పట్టపురాణి బదులు పలికింది. 

"అత్వ", "ఇత్వ", "ఉత్వ", "శ్చుత్వ", "జశ్త్వ" దేశాల రాజులు కూడా వంత పాడారు. 

అందరి మద్దతు కూడగట్టుకున్న ద్విగు మహారాజు మరియు గుణ సంధులు,  ద్విరుక్త టకారుడు భయము+పడె, భయపడేలా, నివ్వెరము+పాటు, నివ్వెరపాటు కి లోనయ్యేలా "పడ్వాదు"లను రాయబారానికి పంపి, ముందుగా సంధి ప్రయత్నం చేశారు.

విషయాన్ని గ్రహించిన ద్విరుక్త టకారుడు.... అన్ని దేశాల రాజులు కలసి తనపై యుధ్దం ప్రకటిస్తే, తనకు ముప్పు తప్పదని తెలుసుకున్నాడు. అంత బలగం ముందు తానొక చిరు+ఎలుక, చిట్టెలుక అని తెలుసుకుని, తాను ప్రతిపాదించిన విషయాన్ని వెనక్కి తీసుకుని,  సంధి కి ఒప్పుకున్నాడు! అంతే కాదు తన వాణిజ్యం కూడా దెబ్బ తింటుంది అని గ్రహించి, తనకున్న వజ్రపు గనులలో కొన్నిటిని సవర్ణ దీర్ఘ సంధుడు-బహువ్రీహిల  పేరిట 

రాసిచ్చి, దగ్గరుండి వారిద్దరి వివాహాన్ని కూడా జరిపించాడు. 

అందరూ ఎంతో సంతోషించి, గట్టిగా చప్పట్లతో తమ హర్షధ్వానాలు తెలియజేశారు!! 

ఒరేయ్.... ! లే....ఏవిటా చప్పట్లు, నువ్వూనూ. తెలుగు పరీక్ష అనేసరికి ఎక్కడలేని కలవరింతలు, పలవరింతలూను. ముందుగానే కొంచెం చదువుకుని ఉండొచ్చుగా! తెల్లారి అయిదు కావస్తోంది...లే...లేచి కూచుని చదువుకో, తొమ్మిదింటికి పరీక్ష కి వెళ్ళాలి....! 

తల్లి కేకతో, ఆమె అటుగా వెళ్లిన తరువాత సందు చూసుకుని సంధులు పక్కన పెట్టి, తయారై పరీక్షల సందడిలో మునిగిపోయాడు తొమ్మిదో తరగతి చదువుతున్న సందేశ్! 

అమ్మ, నాన్నగార్ల ఆశీస్సులతో

మల్లాప్రగడ .

[07/05, 8:42 pm] . Mallapragada: అందరికీ ధన్యవాదములు 

రోజూ కథలు చదవండి,ఇతరులకు పంపి స్నేహాన్ని పెంచుకోండి,